Lieve Afira, ik ken je nu een beetje, ik had je al gezien op hyves....een jong leven ontnomen, er zijn geen woorden voor. Jij had net als *Anja nog zoveel plannen, afgenomen door onverantwoord rijgedrag van één welbepaalde chauffeur..... Leven en overleven zijn woorden die we nu moeten leren mee omgaan, en het lukt niet altijd, maar ik vind het niet meer zo erg dat het niet lukt.......ik hou teveel van mijn meisje... Wat de omgeving ook zegt, ik leef op mijn gevoel, ik zoek steun bij lotgenoten...en ik ben ze zo dankbaar dat ze me uit die put steeds weer trekken.. Als alleenstaande moeder met 1 kind, val je de afgrond binnen.....en zonder herkenning van lotgenoten is het niet haalbaar...... Eerlijk ??? Ik had ze liever niet gekend....dan was zij er nog. Maar nu ik ze heb, kan ik niet meer zonder. Dinie, Monika, Sietske, Lieve en zovelen nog.........hen ben ik zo dankbaar dat ze af en toe eens iets laten horen....... Vanuit Gent blaas ik heel veel kusjes naar waar jullie allen zijn, geef de kusjes door......we missen jullie........ Je ouders hebben een pareltje van een site van een parel van een dochter !! Liefs, Carina B. mama van Anja Devos

Lieve Afira In onze chaos van het leven zijn je moeder en ik elkaar tegen gekomen . We herkennen elkaars pijn. Elkaars hoop in onze wanhoop. Want jij lieve Afira . En mijn kind Peter moeten wij nu al op jonge leeftijd missen. Te vroeg hebben wij afscheid moeten nemen. Het doet zeer , want het vertrouwde is er niet meer en niets maar dan ook niets kan de leegte van jullie afwezigheid vullen.,Maar wij gedenken jullie meer dan ooit .En dat kan op vele manieren. De herinneringen in de verhalen worden door verteld Je moeder is iemand die een blijvende indruk op mij maakt. Ook een moeder die genadeloos en wreed de dood is tegen gekomen. Samen met andere moeders blijven wij er voor zorgen . Dat lichtjes blijven branden

Lieverd, we missen je zo ontzettend. Het is zo moeilijk om zonder jou door te moeten. Er zijn zoveel herinneringen, en alles thuis herinnert nog aan jou. Jouw slaapkamer is nog steeds hetzelfde, we hebben nog niets opgeruimd. Je fiets staat er nog, je jas aan de kapstok, je schoenen en ga zo maar door. Als ik dan met je kleren in mijn handen sta stromen de tranen weer over mijn wangen. Dan besef ik dat je deze nooit meer zult dragen. Weg doen zal ik ze nooit doen, daarvoor zijn de herinneringen mij te dierbaar. Meisje ik mis je zo vreselijk, het doet zo zeer. Vergeten kan ik je nooit. kusjes en heel veel warme knuffels van mama. XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Heej Lieve Fiet,, we missen je al een half jaar,, weet niet goed hoe ik er mee om moet gaan mop,, ik laat vaak een berichtje achter op je hyves en hoopt dat je het dan zult lezen..... net zoals ik hoop dat je dit kunt lezen,, Meid we missen je hier heel erg,, ik heb nu al een tijdje een beige/groenige roos op mn bureau liggen die ik binnenkort bij je langs zal brengen met een mooie tekst erbij.. Hoop dat je hem mooi vind.!! Ik weet eigenlijk niet zo goed meer wat ik moet zeggen,, alleen dat ik je heel erg mis,, Heb je zoveel willen vertellen!!! wil je zo graag even spreken,, al was het maar op msn,, en het gevoel dat je iets zo graag wil dat het moet gebeuren van jezelf,, maar niet gebeurt is vreselijk fiet..! Ooit komen we elkaar weer tegen daarboven,, Liefs Marleen. ['L]

Een half jaar geleden kregen wij het bericht dat jij een verkeersongeluk had gehad op Texel en dat je aan je verwondingen was overleden. Wat je dan voelt dat is niet te beschrijven, de grond wordt onder je voeten weg geslagen. Ik liep van de ene foto naar de andere foto en riep maar dat het niet kon. Huilen kon ik niet eens, je moet opeens zoveel verwerken en het dringt niet eens echt tot je door dat wij je nooit meer levend zullen zien. Nooit meer kunnen knuffelen, nooit meer discussies, nooit meer jouw trompetgeschal horen ja alles nooit meer. En dan komt de realiteit dat het wel zo is en dat wij nu een half jaar verder zijn en dat we jou alweer een half jaar moeten missen en dat nooit weer inderdaad werkelijkheid is geworden. Meisje wat wordt jij gemist door ons, de familie, vrienden en kennissen. En zo leven wij nu van dag op dag, soms van week op week maar verder durven wij nog niet in de toekomst te kijken. Wij zijn bang geworden, toekomstplannen hadden we gemaakt. Als een zeepbel zijn deze geknapt. Met jou is er ook een stukje van ons gestorven, maar wij hebben jou een plekje in ons hart gegeven zodat jij altijd bij ons bent, waar we ook gaan of staan. Het ongeluk, het overlijden, het thuis afscheid nemen van jou en de begrafenis heeft een ontzettend diepe indruk op ons gemaakt. Dit zal altijd in onze ziel gegrift staan. Lieverd we zullen altijd zielsveel van je blijven houden ook al ben je niet meer bij ons. Wij zullen altijd trots op jou zijn, want jij bent onze dochter. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx héél véél liefs en warme knufjes van papa, mama, Ariëlle en Joran. XXXX

Ik heb net het artikel in de Flair gelezen. Ben meteen op internet gaan kijken. Vreselijk. Ik probeer me in te denken hoe dit verlies voor het gezin moet zijn. Wat een verdriet. Ik wens jullie sterkte. Het gezin, de familie en natuurlijk de vrienden en vriendinnen. Kim (26jr)

Ja, zo heet het muziekstuk wat speciaal voor jou is gecomponeerd door Lieuwe, dirigent van het Noord-Hollands Jeugd Fanfare Orkest. De basis van dit stuk is " I have a dream " van ABBA. Ome Henk heeft het gesponsord, omdat hij met jou de droom had om na jouw opleiding aan de Hotelschool, een eigen hotel te beginnen. Die droom van jullie samen is als een zeepbel uitelkaar gespat. Vandaar de titel ' I had a dream " Bij het kerstconcert van het NHJFO is het in première gegaan. Het is een indrukwekkend muziekstuk geworden wat mij kippevel bezorgde. De mensen die aanwezig waren bij het concert waren er stil van en moesten het eerst even verwerken voordat er een klaterend applaus voor jou losbarstte. En dat was weer huilen natuurlijk. Er zijn al een paar fanfares geweest die hebben gevraagd of ze het ook mogen spelen ter ere van jou. De boodschap bij dit stuk is: dat de droom van jou en ome Henk uit elkaar is gespat door iemand die drank belangrijker vond dan jouw leven en dat hij zijn verantwoordelijkheden niet heeft genomen. Drank en rijden gaan echt niet samen. We hopen dat de mensen zich dat nu eens gaan realiseren dat er onnodig slachtoffers worden gemaakt en dat jij daar één van bent. Lieverd we zijn er zo trots op dat er nu een muziekstuk voor jou is en dat je in je favourite muziekwereld zult door blijven leven en jou naam genoemd zal blijven. Een prachtig eerbetoon en herinnering aan jou trompetgeschal wat niet meer te horen is. Vandaar een foto van jouw trompet erbij. Meisje héél véél zoenen voor jou en oma, We houden zielsvéél van jullie.

Afgelopen kerst op DE PLEK ... gestopt om het verhaal te lezen, samen met vrouw en twee kids, 9 en 7. Leg die maar eens uit hoe het kan gaan in het leven! Maar waardevol, bijzonder waardevol, volkomen terechte oproep voortaan OF te drinken OF te rijden!!! Dit heeft indruk op ons vieren gemaakt. Wij wensen familie sterkte.

Lieve ouders van Afira en Arielle en Joran, Blijf deze prachtige dochter koesteren! Wat een prachtig meisje! Houd de mooie herinneringen vast!!!!! Liefs en sterkte, Lisette moeder van 3 kinderen in die leeftijd

Wat een herinneringen op deze dagen. Vroeger de kerstfeesten in Koudum in de Doopsgezinde kerk en bij Ome Henk. En dan metelkaar uit eten. Later gingen we tweede kerstdag naar de film en dan uit eten. De laatste twee jaar ging jouw Thijmen ook mee. Dat jij meegaat is nu verleden tijd geworden. Vandaag zijn we naar het strand geweest zoals we dat wel vaker deden 1ste kerstdag en jij was niet mee, niet meer arm in arm lopen door het zand en lekker kletsen, niet meel dollen met jouw Sem en Frodo door de duinen. Vorig jaar vierde je eerste kerstdag bij Thijmen en de tweede waren jullie bij ons. Alles wat we met jou deden is over. Zijn herinneringen en die proberen we te koesteren al is het erg moeilijk. Maar we hebben geen keus, wij proberen de mensen duidelijk te maken dat drank en autorijden niet samen gaan, maar het blijkt dat mensen het niet willen geloven. Want er zijn nog steeds mensen die met drank op gaan rijden. Meisje jij bent het slachtoffer geworden van zo'n onverantwoordelijk persoon en hij weet niet wat voor verdriet hij ons heeft aangedaan, niet alleen ons, maar ook heel veel anderen. Vandaar dat jouw verhaal over het ongeluk in de Libelle staat. Dat iederéén kan lezen wat er gebeurd is en hoe wij het beleefd hebben. Ik wil wel zeggen dat ik hoop dat wij dit nooit meer mee hoeven te maken. Eigenlijk mag niemand zoiets meemaken. Dit is zo oneerlijk, zo afschuwelijk, zo emotioneel, zo onwerkelijk , zo ongelofelijk. Wij missen je zo vreselijk erg, het is soms niet te bevatten wat er allemaal is gebeurd. Er zijn veel gelukkig veel herinneringen, maar jij bent en blijft altijd maar 17, ouder zul jij nooit worden. Doeg mijn lieve schat, we blijven altijd van je houden. Papa, mama, Ariëlle en Joran. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx Knuffels van Aura, Frodo en jouw Sem

Deze ster heeft Afira's tante Trees in de herdenkingsboom gehangen. Deze boom staat in Amsterdam vlakbij de Stopera. Ook hangt er een ster in de boom voor de oma van Afira. Dit zijn de sterren die ons een beetje licht geven in deze moeilijke tijd.

Lieve familie van Afira, Texel is niet alleen maar vacantie maar ook verdriet; verdriet over het onrecht wat je is aangedaan. Wij wensen je familie deze decembermaand heel veel sterkte:kijk s'avonds naar de donkere lucht, er staat een prachtige ster: er is een lichtje uitgegaan op aarde, maar er is er een aangegaan in de hemel, vandaar deze prachtige ster. Veel liefs voor allen die haar dierbaar waren . Veel sterkte en liefs, moeder van Joris en Irma.

Vandaag weer naar Texel geweest. Louis ziet Afira nog steeds zwaaiend met Ariëlle op de boot als ze, zoals later blijkt, voor de laatste keer richting Texel gaat. Daar heeft hij het nog wel moeilijk mee. Elke keer als wij van Texel gaan heb ik het gevoel dat ik een stukje van jou daar achter laat. Wat dat is weet ik niet maar het is een vreemd gevoel. Bij de plek, op de Krimweg, waar het dramatische ongeval plaats vond, kan ik wel uren staan staren het weiland in. Ook geeft het een goed gevoel om te zien hoeveel mensen er even stil staan om te kijken of te lezen wat daar gebeurd is. Er hangen veel bloemen en knuffels in het hek als aandenken voor Afira, aangebracht door vrienden en familie maar ook door voor ons onbekende mensen die met ons meeleven. Dit zijn mooie steunbetuigingen. Deze plek is een herinnering voor ons aan Afira. Lieve lieve Fietje, we missen je zo erg!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx geef oma ook van deze kusjes en zeg dat we haar ook missen en van haar houden.

Vandaag is Afira,s oma om 15.26 uur overleden in het ziekenhuis van Hoorn. Afira is naar deze oma vernoemd. Oma was daar héél erg trots op. Helaas is zij op 77 jarige leeftijd van ons heengegaan en is ze naar Afira gegaan. Doeg lieve, lieve Afira en doeg lieve, lieve oma. We houden van jullie.

Dit is de foto die ik wilde toevoegen bij het Sint verhaal maar er ging natuurlijk weer van alles fout omdat ik weer te snel wilde. Hier sta je op met je mattie Tijmen tijdens een dweilorkesten festival in Enkhuizen. Wij noemden jullie toen Hans en Grietje.

Het loopt weer tegen Sinterklaas. 3 jaar terug kwam één van jouw wensen in vervulling. Samen met je tropetmaatjes Tijmen, Christian mocht je mee naar de intocht van Sinterklaas in Amsterdam om daar Zwarte Piet te zijn in een dweilorkest van men. van Eijk. Dit orkest moest in de buurt van Sinterklaas blijven. Je vertelde hoe mooi je het vond bovenop de politieboot te staan blazen en hoe groots die intocht was, de grootste van Nederland. Wat heb je genoten toen je op het balkon stond van de Stadsschouwburg te zwaaien naar de mensen beneden je. Een week later mocht je weer en ook dat vond je fantastisch al was dit in hartje Amsterdam. Ik weet nog dat je zei toen je op trompetles ging dat je graag in een dweilorkestje wilde spelen, gelukkig dat je dit nog hebt kunnen doen en ik weet dat je er met volle teugen van genoten heb. We hebben nog foto's van je glunderende snoet bij Pats Boem. Lieverd dit zijn onze mooie herinneringen aan jou, die we graag samen willen delen met anderen. Vandaar mijn verhaal hier op deze site. doeg lieve puk van me. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Richard Derks

15 years ago

Beste Geeske, Uw verhaal gaat echt door merg en been. Ik ga straks naar mijn moeder, die ik niet zo vaak zie. En als ik dan uw verhaal lees, vind ik het zo ongehoord dat Afira er niet meer is. Ik hoop oprecht dat u ergens vrede kan vinden, het blijft echter ondraaglijk. Heel veel sterkte en houd inderdaad haar dichtbij en de herinneringen vast.

Hey Lieverd, Vandaag beging het Sparke weekend. Je had hier zo'n zin in. Door die verrekte duitser is dit niet meer voor jou weggelegd, jij kan en kunt niet meer meedoen en dat doet pijn. Doe me een lol en wees erbij, misschien ben je ervan boven af toch nog een beetje bij en kun je genieten van de anderen. Gisteravond heeft het NHJFO op het Werenfridus gespeeld omdat jij dit niet meer kon, je zou mee doen met Priscilla met de music night. Nu heeft het NHJFO jou plaats ingenomen en voor jou gespeeld. Het was een groot succes. Het stuk wat ze voor jou gespeeld hebben was The Incredibel's, het stuk wat in een ongeluk eindigt, net zoals jou leven. Later hebben we nog gerepeteerd in het mooie noodgebouw naast het hoofdgebouw. Lieverd ik miste je gisteravond in het orkest. xxxxxx mama

Lieve Afira, We hebben samen een inwerkweekend gedraait op paal28. We zouden daarna samen starten, ik zou alleen iets later komen. We zijn nooit samen begonnen. Ik wist eerst helemaal niet wat er gebeurd was, pas toen ik op texel kwam, werd alles mij duidelijk. Ik was verbaasd en verdwaasd begon ik. Ondertussen heeft het een plekje kunnen krijgen, en ben ik er zeker van dat je ons allemaal volgt vanboven. je hebt me vast ook wel eens geholpen met een bord tillen;) Ik mis je Lieefs(L) Zora xxxx

Omdat ik afgelopen weekend op Texel ben geweest ben ik naar de plaats gegaan waar Afira overleden was. Het hele gebeuren had me destijds aangegrepen , misschien omdat ik een dochter heb die net zo oud was als haar. Toen ik naar de plaats liep waar het gebeurd was zag ik een man en vrouw staan. Eenmaal aangekomen daar nam ik de lieve briefjes , beertjes en bloemen in mij op . Aldaar hoorde ik die mevrouw zeggen dat ze een bloemetje wat beter in het hek wilde zetten. Ik dacht ,dat kan geen buitenstaander zijn dus vroeg ik of ze familie van dat meisje waren. Ik ervaarde het als een shock toen ze vertelde dat ze de ouders waren . We hebben gepraat over de de dader en wat was gebeurd. Wat me het meest bijblijft is dat de moeder me de bandensporen liet zien die haar dochter fataal lieten zijn. Na 4 maanden kan je nog steeds zien hoe de auto heeft gereden . Ik heb haar ouders leren kennen als liefhebbende mensen voor haar dochter die het noodlot tegen beter weten in moesten ondergaan. Ik wens jullie nogmaals sterkte met dit grote verlies.

O wat had Afira een hekel aan deze optocht. Eerst staan wachten met de fanfare op de aankomst, meestal was het koud of regende het. En als die goede man was aangekomen nog een rondje dorp sjouwen. Hoewel ze er een hekel aan had, ze deed wel altijd mee en dat respecteerde ik altijd in haar. Ze zeurde er verder nooit om. Ze was altijd aanwezig omdat ze vond als je bij de fanfare hoorde dit er ook bij hoorde. Geeske.

Hee lieverd, ik schrijf dit berichtje voor Beppe uit Koudum. Lieve, lieve Afira ik mis je zo, nooit zul je weer bij me komen. O wat was ik trots op jou en Ariëlle daar op de Kuilart toen jullie daar met het orkest speelden. Ik vond het zo mooi. Ben zo blij dat jullie een instrument bespelen en nu mag ik nooit meer jouw trompetgeschal horen. Je zou ooit voor mij spelen maar dat zal nooit meer gebeuren. Misschien als ik bij je ben dat je voor me speelt. Elke dag kijk ik naar je foto en praat met je en kan ik het nog steeds niet geloven. Lieve Afira slaap zacht , tütsjes van Beppe. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Tess Visser

15 years ago

Hiermee betuig ik medeleven aan de moeder, vader, zus en broer van Afira. Van een moeder die sinds 11 oktober 2008 ook weet wat het is om een dochter te verliezen door een verkeersmisdrijf. Mijn dochter Priscilla Visser is in Houten, vlakbij haar huis, frontaal geramd door een man zonder geldig rijbewijs en reed op haar weghelft. Dronken? Zeer waarschijlijk, maar hij kan nog niet verhoord worden zei de politie. De dader ligt nog in UMC Utrecht. Wat een verlies, zulke waardevolle jonge mensen; in een klap kapot gemaakt! e Heel veel sterkte en rust toegewenst voor de familie, vrienden en nabestaanden. Tess Visser Houten tessvisser@gmail.com

Ik weet vaak niet wat ik je moet schrijven, begin hier heel vaak maar er komt niks... dan steek ik op de andere site maar even een kaarsje aan. De laatste tijd is er zoveel gebeurt, rechtzaak, uitspraak, weer naar Texel geweest... na de rechtzaak ben ik met Ivonne naar Texel gegaan. 's Avonds zijn Vincent en ik met je zus en Mariska gaan bowlen, op dezelfde baan waar wij toen alle drie precies één keer hadden gewonnen. Ik zag je daar zo weer staan op je bowlschoenen. (mijn schoenmaat stond er trouwens nog steeds niet bij). Je plekje op Texel was echt super mooi met al die bloemen en knuffels enzo. Er kwamen ook steeds weer mensen bij je plekje kijken. 's morgens ging ik vanuit De Koog met de bus naar de Cocksdorp en toen naar de paal, moest overstappen in Den Burg. en ja.. je had gelijk, wat een toeristische route neemt die bus! het duurde super lang! Gelukkig mocht ik van die fietsenmaker op de Krimweg een fiets lenen zodat ik snel bij je plekje en de paal kon komen. De straf voor die Daniël is echt belachelijk laag... ik dacht eerst dat het nog wel redelijk was voor Nederlandse begrippen (misschien is dat ook wel zo, want het gaat er hier vaak raar aan toe in Nederland) maar het voorarrest moet er dus nog af en er schijnt ook nog 1/3 af te gaan bij goed gedrag. 3 jaar blijft er dan maar over:( en dan gaat die rijontzegging van 8 jaar al in als ie nog in de bak zit! echt vreemd. Het is ook gemeen.. hij kan kiezen of ie zich goed gedraagd of niet, en kan dan zo 2 jaar strafvermindering krijgen, terwijl jij bij goed gedrag toch ook niet langer had kunnen leven? We zullen je nooit vergeten fiet. Liefs, xx

De dader krijgt 5 jaar.... maar jullie.. vrienden en familie van Afira hebben onverdiend levenslang gekregen.... Ongelofelijk.... Het is niet eerlijk.. Heel veel sterkte allemaal..

Ben onlangs met mijn gezin op Texel geweest voor een weekendje weg. Op de tweede dag was het mooi weer en we gingen een wandeling maken naar het strand. We kwamen langs de rampplek en hebben alle foto's, brieven en knuffels gezien. Het heeft op ons allemaal een diepe indruk achter gelaten. Wij wensen de nabestaanden heel veel sterkte toe de komende tijd. Afira, wij hebben je niet persoonlijk gekend, maar we zullen je nooit meer vergeten.

Dit allemaal doet zo zeer, elke dag zonder jou. Ik weet niet waar je bent maar ik hoop dat jij altijd bij ons bent. Doeg schat van me. xxxxxxxxxxxxxxx mama

eens zal er recht worden gesproken bij de Hoogste rechter, dat kun je aan mensen niet overlaten, dat hebben we vandaag ondervonden. Respectloos ben je uit het leven gerukt maar nooit uit mijn hart. Lieve meid laat je ster maar stralen XXXtrees

Sorry

afira, ik ken je niet. ik heb zelf een meisje van 1 jaar. ik zou niet weten wat ik zou doen als het mij zou over komen. denk dat ik hem af zou maken, maar ja dan kom ik zelf in de gevangenis. en hij krijgt maar 8 jaar? en je ouders levens lang! het maakt mij kwaad. veel sterkte voor de familie...

Dat vorige berichtje was van Frodo, Sem en Aura. Ze missen je ook zo erg. Jouw Sem is niet meer zo vrolijk als weleer, hij mist jou natuurlijk het meeste. We proberen hem zoveel mogelijk aandacht te geven, maar hij zoekt jou nog steeds. Hij staat maar bij de computer te kijken maar jij bent er niet om hem op schoot te nemen en dan loopt hij maar rond naar jou te zoeken. Ook Aura mist je, we zijn al naar de dierenarts geweest omdat zij helemaal kaal werd. Stress zei deze. Gelukkig begint er weer haar op de kale plekken te groeien. Je ziet dat de honden jouw op hun manier ook missen. Afira, we love you 4ever en altijd in ons hart.

Waar ben je nu toch? Wanneer kom je weer thuis? We snappen er niets van waarom jij er niet meer bent.. We missen jou zo erg,

We zijn vanavond naar de nacht van de herdenking geweest op de oosterbegraafplaats. Het was mooi een berichtje voor je te schrijven en in de herdenkingsvijver te plaatsen. Nog mooier was het een briefje te schrijven en met een heteluchtlampion naar je toe te zenden. Je hebt het vast ontvangen daar ben ik zeker van. De hele avond heeft jou ster ons pad verlicht. Je bent altijd bij ons xxxxx trees&marieke

he messie, ook ik mis je enorm, ben al vaak bij je rustplaats geweest en ook al vaak een bloem of bos bloemen voor je mee genomen omdat je zo van bloemen hield. ik werk in de bloembollen en daarom kweek ik tulpen voor jouw voor op je graf. ik heb dagen dat ik het moeilijk heb met jou verlies, je was een leuke meid en we hebben een leuke tijd gehad, een aantal goeie herinneringen. je blijft in mn hart, ik mis je. kus robert

Lieve Afira, uit school kwam je vaak cappuccino drinken. Dat is nu voorbij. Ook met je levensverhalen. Je zit niet meer naast me op de bank. Ik mis je zo! Maar je blijft altijd in mijn hart. Opa Hof.

Lieve Afira, uit school kwam je vaak cappuccino drinken. Dat is nu voorbij. Ook met je levens verhalen. Je zit niet meer naast me op de bank. Ik mis je zo. Maar je blijft altijd in mijn hart. Opa Hof.

Lieve Afira, je zei steeds tegen ons, als ik eerst maar eens 17 jaar ben, dan mag ik iets meer van mama. Maar lieve schat, nu zal je geen eens meer ouder worden dan 17 jaar. Oma Hof.

Lieve Afira, We hebben je niet gekend, maar toch ben je voor altijd in onze gedachten geprent. ...Joris en Irma

Nooit meer jouw trompetgeschal, kan het nog steeds niet geloven. Rust zacht Lieverd.

Ik mis je zo erg. Waarom moest dit gebeuren? Ik vind dit zo gemeen. Je zult altijd in mijn gedachten zijn, en ik heb je diep in mijn hart gesloten. Nooit zal ik jou vergeten, altijd zul jij mijn grote zus blijven. doeg lieverd. xxxx I love you

Waarom zijn er zoveel vragen waarom is er zoveel pijn waarom zijn er zoveel dingen die niet te begrijpen zijn Wij zullen je nooit vergeten Afira Janny en fam.

waar ik ook ben of ga je bent nooit verder weg dan de eerste ster in het zicht je reist altijd met me mee de nacht wordt gesierd door jouw heldere licht Afira voor altijd in mijn hart

Wat fantastisch dat deze site gemaakt is. Afira blijft zo in onze herinnering. We missen haar zo vreselijk erg, het is niet met woorden te omschrijven. We zijn ook erg blij dat er zoveel mensen met ons meeleven. Dat sterkt ons erg en wij halen er veel steun uit en dat hebben wij echt wel nodig in deze ontzettende moeilijke tijd.

auch ich wünsche der familie und freunden mein beileid und auch kraft.