Follow this tribute and get updates
User avatar
John van Riemsdijk
14 years ago

User avatar
John van Riemsdijk
14 years ago

User avatar
John van Riemsdijk
14 years ago

User avatar
John van Riemsdijk
14 years ago

Ik hou absoluut niet van Nederlandstalige muziek, maar het nummer 'Papa' van Stef Bos heeft altijd een speciaal plaatsje in mijn hart gehad. Een simpele tekst waar zoveel herkenning in terug te vinden is. Ik meen zeker te weten dat ik ook voor mijn zus spreek als ik zeg dat onze vader altijd een speciaal plaatsje in ons hart had. Dat is niet veranderd... het is eerder sterker geworden! Ik herinner me zijn kracht wanneer hij ons in zijn arm vasthield en, met zijn andere hand langs de metalen traptreden in de sluismuur, ons naar beneden bracht. Terug aan boord van zijn sleepboot. De sleepboot waar hij jarenlang, soms letterlijk dag én nacht, achter het stuurrad stond om voor zijn gezin te zorgen. Ik herinner mij zijn kalmte en rust wanneer broer en zus weer eens ruzie hadden en moeders veelal de neiging had om ons ettertjes met de koppen tegen elkaar te slaan (figuurlijk dan).... Ik herinner mij ook de overgave waarmee hij stond voor zijn geloofsovertuiging. Ook al was ik het er niet altijd mee eens, hij stond altijd open voor een gezonde en leerzame discussie. Hij oordeelde en veroordeelde ook niet en was tevreden met de kleinste dingen in het leven. Pa kon genieten van de bloemetjes in zijn tuin en glunderde als hij zijn kinderen en kleinkinderen een dagje om zich heen had, want de laatste jaren heeft hij ons, mede door de grote afstand, minder vaak kunnen zien. Maar de liefde en waardering was er niet minder om... Pa was geen man die regelmatig zijn gevoelens toonde. Ik meen dat ik eenmaal tegen hem durfde zeggen dat ik van hem hield, waarop hij bromde... 'Och,... ik ook van jou'... Hij kuchtte dan even hard, nam een slokje van zijn limonade en dat was dat... Pa was zelf niet grootgebracht met het tonen van gevoelens, maar ik weet dat hij het ten opzichte van zijn vrouw, dochter en zoon zéér zeker had. Ik kon het, met name de laatste jaren wanneer ik mijn ouders thuis bezocht, lezen in zijn ogen. Ik pakte dan met beide handen zijn hand vast, wreef er even over en zei; 'Hee maatje!... Alles goed?' God wat ben ik dankbaar voor de momenten waarop ik hem even over zijn handen kon wrijven en hem kon laten voelen hoeveel waardering wij voor hem hadden. Pa is altijd eenvoudig gebleven. Hij was geen man van dure auto's, grote huizen of status. Gingen we naar de stad, moest er in ieder geval een Hema in de buurt zijn... niet omdat hij zo'n koopziek mens was, maar omdat hij zo kon genieten van een halve rookworst, die bij de Hema nu eenmaal het lekkerste was... De laatste jaren was pa lichamelijk niet meer zo sterk. Hij had veel pijn in zijn lichaam en zelfs het zwaaien naar zijn kinderen en kleinkinderen ging steeds moeizamer. Ik heb hem eens voor het raam zien zitten terwijl hij met zijn ene hand de andere hand omhoog moest houden..., anders kon hij van de pijn niet zwaaien. Dat waren de dagen dat ik met pijn in mijn hart en met de tranen in mijn ogen terugkeerde naar Zeeland. Wat had ik die man graag willen helpen! Pa was ook geen man die klaagde... Hij droeg zijn pijn zonder daarover tegen ons uit te wijden. Natuurlijk wisten wij het wel en niet zelden hebben wij op hem ingepraat; 'Joh pa,.... ga nu eens eenmaal in de zoveel tijd lekker zwemmen in het plaatselijke zwembad!... Dat is goed voor je spieren...' óf... 'Joh pa,... ga eens naar een fysiotherapeut'.... We hebben zelfs getracht om voorzieningen in zijn huis aan te laten brengen waardoor het lopen in huis enigzins zou verbeteren. Maar hij wilde er nooit iets van weten... De man heeft zichzelf altijd weggecijferd voor zijn gezin... Dat durf ik met stelligheid te zeggen. God, wat heb ik van die man gehouden en nog steeds! Dit jaar is het de derde vaderdag dat wij hem niet kunnen bellen. De derde vaderdag dat we niet bij hem langs kunnen gaan... Maar het zijn wel dé vaderdagen waarop wij ons er steeds meer van bewust zijn wat een liefdevol en groots mens hij was! Ik draag deze blog op aan onze lieve vader en hoop dat hij op één of andere manier zich toch nog verzekerd weet van onze liefde en waardering. Hij verdiend het als geen ander! Papa,... ik hou steeds meer van u!...

×
We use technologies like cookies to store and/or access device information. We do this to improve browsing experience and to show (non-) personalized ads. Consenting to these technologies will allow us to process data such as browsing behavior or unique IDs on this site. Not consenting or withdrawing consent, may adversely affect certain features and functions.
Functional Always active
Statistics
Marketing
Accept Deny Manage Save
Privacy Policy