Follow this tribute and get updates
User avatar
Anonymous
13 years ago

Lieve Annemarie, Bijna dagelijks komen de herinneringen aan jouw moeder en mijn vriendin. Ik wil je laten weten dat ook ik haar erg mis. Vaak heb ik aan jou en Aldert gedacht bij haar verjaardag, kerstmis, sterfdag of gewoon zomaar. Ik wens jullie heel veel sterkte en geluk met jullie gezin/partners. Liefs, Annelies Fredriks-Stolwerk.

User avatar
Anonymous
13 years ago

Lieve mama, vandaag was het een bijzondere dag. Er is een jaar voorbij zonder u. Ieder van ons beleeft dit anders, maar wij missen u allemaal. Wat waren er voor mij veel momenten dat ik hoopte dat u weer binnen zou stappen in mijn huis, dat ik u tegen zou komen op straat in Dordrecht, of dat u zou bellen. Wat dacht ik vaak aan wat u gezegd of gedaan zou hebben. Vanmorgen zijn we bij uw graf geweest. Er staan nu mooie boeketten en kastanjetakken. We hebben van uw schilderijenserie van 'de Schepping' kaarten laten maken die we aan elkaar en aan uw eigen familie hebben uitgedeeld. Wat zal u trots zijn! 's Middags hebben we vrijwilligerswerk bij de Hoop gedaan. We mochten letterlijk in uw voetsporen treden voor één middag en hebben verschilende mensen ontmoet die met u hebben samen gewerkt. U bent een zo uniek persoon: bij wie kan men nou een jaar na het overlijden terecht op het werk? 's Avonds aten wij samen in het door u geliefde Dordrecht. Naast het gemis en het verdriet zijn er de mooie herinneringen; u leeft voort in ons en wij kijken verder dan de herdenking van deze sterfdag. Met ontzettend veel liefs, Annemarie

User avatar
Aldert Haak
13 years ago

Vandaag herdenken wij het overlijden, dat alweer een jaar geleden is. Heel dubbel: wat is een jaar? Soms lijkt het lang geleden, soms voelt het als de dag van gisteren, erg onwerkelijk. Wij bezoeken als kinderen gezamenlijk het graf en zullen vervolgens ons inzetten bij Stichting de Hoop, waar u met zoveel passie heeft gewerkt. Aldert

User avatar
Frans
13 years ago

Zondag 5 december jl. zijn wij zeer verblijd met de geboorte van Cato Anna. Vreugde over de geboorte van Cato staat op een vreemde manier dicht bij verdriet om overlijden van mama. Te meer daar mama dol was op haar kleinkinderen. Het is de harde werkelijheid dat Catootje het eerste kleinkind is dat mama niet heeft gekend. Anderzijds kan ik niet uitsluiten dat mama Catootje beter kent dan wij allemaal. We hebben Cato vernoemd naar haar oma als liefdevolle herinnering. Zoon Frans

User avatar
Anonymous
13 years ago

Donderdagavond 4 november gingen wij (alle 6 haar kinderen) met elkaar uiteten om terug te denken aan onze moeder. Zes zulke verschillende mensen met allen dezelfde moeder, zo bijzonder. Het was een mooie avond, we konden mooie en moeilijke dingen met elkaar delen. Ook blikten we vooruit: hoe kunnen wij onze herinneringen aan onze moeder tastbaar maken? Voor het eten bezochten een aantal van ons het museum Boijmans van Beuningen. Precies een jaar terug bezocht u dit museum met uw oudste zoon.........de factor tijd is zo ongrijpbaar......wat is nu een jaar geleden? Gegroet mijn moeder, nr 3

User avatar
Marrika
13 years ago

Vandaag zou u 62 jaar geworden zijn. Het was een bijzondere dag waar we in kleine kring bij hebben stil gestaan. Matthijs en Annemarie hebben mooie herinneringen en teksten gedeeld. In de kamer is werk van u. Kleuren krijgen In het avondlicht warmte en perspectief. Vogels op weg naar hun bestemming. Oudste zoon.

User avatar
Marrika
13 years ago

User avatar
janny van stam,
14 years ago

Herinneringen komen ,, herinneringen gaan,, Toch kan ik nog steeds niet geloven, dat je echt bent heen gegaan, Maar geloven in vertrouwen,,, dat al je pijn is weggedaan.. je bent verlost van pijn en zorgen,, Voor eeuwig veilig bij Hem geborgen.

User avatar
Marrika
14 years ago

User avatar
Marrika
14 years ago

User avatar

Beste kinderen en kleinkinderen Haak, Allereerst willen wij jullie ons medeleven betuigen met het overlijden van jullie moeder,schoonmoeder en oma Catlien.Wij waren op vakantie en konden daarom helaas niet op de begrafenis komen. Ik heb goede herinneringen aan Catlien.Afgelopen zomer heb ik haar een aantal keren bezocht in Pniël.Eén keer toen ik kwam sliep ze,toen ze wakker werd was ze heel alert,want ze zei direkt : "Ha Wilma". De keren dat ik bij haar was hebben we lekker in de tuin gezeten en een ijsje of wat te drinken gehaald in het winkeltje.Ik ben ook een keer meegegaan naar het tuinhuisje waar Catlien schilderde.Ze deed dat nog steeds graag,ook al verontschuldigde ze zich dat het i.v.m. haar oog niet meer zo goed ging. We hebben goede gesprekken gehad over haar leven en haar moeilijke momenten,maar ook gelachen om verhalen over onze gezamenlijke kleindochters Livia en Gisele. In een prachtige kerk in Portugal heb ik een kaarsje voor haar aangestoken en toen kwam de gedachte in mij op : "Catlien is in goede handen daarboven". We hopen dat dat een troost voor jullie mag zijn.

User avatar
Merian van den Berg
14 years ago

Niet helemaal de juiste plek voor mijn reactie, maar ik weet niet waar deze reactie anders te laten. We hebben zelf heel kortgeleden onze moeder moeten begraven na een ongeluk, vandaar dat we weten hoe fijn het is om meedeleven te ontvangen. Toen ik zondag langs het graf van mijn moeder liep, zag ik ook daar het graf van jullie moeder. Met de mooie woorden 'au revoir'. Heel veel sterkte gewenst! Gods zegen en nabijheid toegewenst, Merian van den Berg

User avatar
Maaike Westerbeke
14 years ago

Ik heb een paar jaar met Catlien samengewerkt op Crosspoint. In de periode dat ik leidinggevende werd van de afdeling was zij een van de personen waarbij ik m'n hart kon luchten, soms even tussendoor op het kantoor en soms na het werk op een terrasje in de stad. Ik vond haar een heerlijk mens! Gods troost en kracht bid ik jullie toe in het verder leven zonder haar. Maaike Westerbeke

User avatar
jan de putter
14 years ago

User avatar
Annemarie Voogt
14 years ago

User avatar
jans voortman.
14 years ago

wat en onroerende foto.

User avatar
Dicky Poot
14 years ago

God looked around his garden and saw an open space He then looked down upon this earth and saw your tired face He put his arms around you and lifted you to rest Gods garden must be beautiful He always takes the best. Lieve Catlien, Twaalf dagen geleden werd je lichaam begraven, wachtend op de wederkomst van onze Verlosser. Al die dagen denk ik aan je, speciaal tijdens mijn wandelingen met de hond in de vroege ochtend. De laatste tijd soms in een koude, witte maar serene wereld. Sereen, kenmerkend voor jou, van jouw zuiverheid straalde iets uit naar de mensen om je heen. Zo heb ik het althans ervaren en als ik de herinneringen aan jou op deze site in gedachten neem, dan geldt dat ook voor anderen. Vanaf de jaren 80 ken ik je al, je bezocht mij via de evangelisatiecommissie van de kerk in Alphen aan den Rijn, nodigde mij ook uit om de diensten te bezoeken en zo ontwikkelde zich langzaam een diepgaand contact tussen ons. Nu hebben wij elkaar los moeten laten maar eens zullen wij elkaar weer zien, daar was jij en ben ik van overtuigd. Al het aardse wat je lief was, moest je loslaten maar God heeft jou verlost, Hij heeft je welgedaan. Dag lieve Catlien, bedankt voor wat je mij hebt meegegeven, Dicky

User avatar
Anonymous
14 years ago

Gisele (3) zoals verteld op school tegen haar preschool teacher: Grandma died and lied in a box on a small table. The lid was put on the box and with little scoops we put sand on the box and then we went to a restaurant for a meal. Teacher: Did grandma go with you or did she stay were she was? Gisele: No she stayed there and when it rains she will be warm and dry!

User avatar
jans voortman.
14 years ago

User avatar
jans voortman.
14 years ago

dit is en foto van het paas koor in 1987 in alphen a/d rijn.

User avatar
jans voortman.
14 years ago

hier staat jullie moeder ook op.

User avatar
Kees en Alke Heek
14 years ago

Het overlijden van jullie moeder heeft diepe indruk op ons gemaakt. Helaas waren wij niet in de gelegenheid om op de begrafenis te komen. Veel herinneringen komen boven uit de tijd dat we nog in Alphen woonden. Inderdaad, zij was een sterke vrouw. En dat ze, ondanks de moeiten die op haar weg kwamen, toch bleef vertrouwen op de Here en op Hem haar hoop vestigde, wat is dat mooi! En wat zal dat voor jullie, ondanks het grote gemis, een troost zijn. Heel veel sterkte! Hartelijke groet Kees en Alke Heek Barneveld

User avatar
Marrika
14 years ago

User avatar
Marrika
14 years ago

User avatar
Corien van Santen
14 years ago

het was een voorrecht om een paar jaar met Catlien mee te mogen lopen. Haar weg was zwaar, we hebben samen wel gehuild en veel gebeden en gesmeekt. We heben ook veel gelachen, want wat een droge humor kon Catlien laten zien! Ik denk dankbaar en met ontroering terug aan al de intieme momenten , in haar huis, in de tuin, aan haar bed in Pniel. Even haar vasthouden, knuffelen met haar hand, delen van wat ons bezighield, wat was het bijzonder! God zorgde, altijd, en we konden het soms te weinig ontdekken, begrepen er niks van, maar Hij zorgde, zeker weten! En Hij blijft t doen, voor Catliens kinderen en voor allen die zo van haar houden!

User avatar
Izak Haak
14 years ago

Izak en ik gingen soms bij oma logeren. Dat was heel leuk. We gingen dan vaak veel dingen doen. En ook een keer toen we moesten slapen, hadden we het kookwekkertje van oma mee naar bed genomen en die wilden we dan over een uur zetten. Maar toen deden we het toch niet. Dat was heel erg leuk. En we gingen ook soms naar de kinderboerderij, twee verschillende eigenlijk. Bij de ene was een hele grote schuur en daar zat een koe in en geiten en een varken. En buiten liepen kippen. Je had ook kleine tractors waar je op kon spelen. Het was allemaal heel leuk. We gingen ook soms naar het zwembad de Fakkel. Daar was een klein rond badje waar het water hard door stroomde en dat noemden wij de wasmachine. En als je daar in zat, dan ging je zo hard, dan kon je er haast niet meer uit. Het was daar allemaal heel leuk. Soms gingen we naar Dordrecht, daar kregen we altijd een kadootje van oma. Ik kreeg een keer een girafje en we hebben ook nog andere dingen gekregen. En vaak gingen we ook een ijsje eten. Daaaaag, Inge Haak

User avatar
Izak Haak
14 years ago

Met oma heb ik vaak op de ferry gezeten. Dan gingen we naar Dordrecht. We gingen met de auto naar het water en dan stapten we op de ferry. Soms gingen we ook met een waterbus. Soms gingen we ook naar de Fakkel, dat is een superleuk zwembad in Ridderkerk. Oma zei altijd als we haar straat in kwamen: "Daar is oma's straatje weer". Izak Haak

User avatar
Janny Blijenberg
14 years ago

Catlien werkte al een tijd op Crosspoint toen ik daar kwam in 2007. Ze was toen al ziek. Soms was ze er weken niet en dan weer weken wel. Als ze er was, zette ze zich ook volledig in. Was enorm betrokken bij ons als collega's en bij gasten. Ik herinner me haar als een lieve, warme en bovenal gelovige vrouw. Heel veel in de dienst vanmiddag wat gezegd werd, herkende ik. Veel wist ik niet van haar. Vind het ook erg mooi dat deze site zoveel van haar zichtbaar maakt. Wij waren vanmiddag te laat om de familie nog de hand te schudden, bij deze wens ik jullie en allen die haar lief waren heel veel sterkte toe in het gemis. Dat God die voor Catlien bovenaan stond, ook jullie Trooster mag zijn.

User avatar
Cor van Dam
14 years ago

Vanmiddag waren we aanwezig bij de begrafenis. Wij (drie collega's van De Hoop) hebben toen gezien wat door Catlien is gezaaid in het leven van haar kinderen: liefde, betrokkenheid, hoop op God, geloof, liefde voor het Leven van God. Het is een voorrecht als je daar getuige van mag zijn. We wensen jullie veel kracht toe en de liefde van God bij het verwerken van dit verdriet. Annelies van de Burgt Janny Blijenberg Cor van Dam

User avatar
Willem Haak
14 years ago

Specifiek met Catlien heb ik geen activiteiten oid gedeeld, maar vooral in m'n vroege jeugd was ze wel een van tantes van de familie. Op afstand heb ik meegeleefd met haar in de laatste jaren. Het troost me enorm dat ze nu in een beter toekomst leeft. Groet en sterkte en troost aan de kinderen, opa, oma, familie, vrienden, Willem Haak

User avatar
Heleen van Dijk
14 years ago

Pas enkele momenten geleden kreeg ik, via de EO, de rouwkaart.....en met ontsteltenis heb ik kennis genomen van Catlien's overlijden. We hebben geruime tijd valk bij elkaar gewoond, op de Rondo en een stukje van ons leven gedeeld, ieder met ons eigen verdriet, rouw. Ik had grote bewondering voor de wijze waarop zij dit alles droeg, niet bitter maar met een verlangen dat Gods liefde zou overwinnen, en niet alleen bij haarzelf..... Na haar verhuizing hebben we elkaar uit het oog verloren op een enkele ontmoeting na op de markt van Krimpen en ook dat waren momenten van verbondenheid. Zij is nu bij haar Vader, wat een troost dat te weten, maar het gemis hier blijft en ik wens een ieder die haar zo dierbaar was, Gods troost en nabijheid toe. Heleen van Dijk

User avatar

De herinnering die bij mij als eerste boven komt, is het moment dat we samen zaten te eten bij Pieter en Annemarie. Catlien was toen al ziek. Haar lijden was duidelijk zichtbaar. Ze raakte me. Er was op dat moment zoveel aanwezig; Aan haar gezicht was zo duidelijk te zien dat ze ziek was, ze werd geplaagd door doofheid, er schuilde verdriet in haar ogen, en hoop. Hoop op beter worden. En door alles heen was ze betokken en belangstellend. We sloten de maaltijd af door samen te bidden. En ik mocht haar een moment voor Gods troon brengen. Dat vond ik een kostbaar moment. Ik wordt er verdrietig van dat ze nog zo lang daarna heeft moeten lijden. En dat haar hoop op beter worden en nog genieten van (klein) kinderen niet is uitgekomen. Wat heerlijk dat ze nu verlost is en mag feestvieren. En aan de voeten van Jezus mag zitten. Ik wens iedereen die achterblijft troost, sterkte en Gods liefdevolle nabijheid.

User avatar
Anonymous
14 years ago

Een paar jaar lang heeft Catlien mij Bijbelles gegeven, elke donderdagavond, terwijl zij toen al een groot gezin had met 4 zoons en toch de tijd ervoor nam. Na schooltijd had ik in het begin nog geen baan en zij kon mijn hulp wel goed gebruiken. Annemarie was net 1 jaar oud. Tussen het werk door dronken wij een kop thee met een rijstewafel met jam erop en praatten heel veel over van alles en ook over het geloof. Haar geloof in God was eenvoudig, maar heel diep. Elke keer als ik klaar was met mijn werk bij haar ging ik uit wandelen met Annemarie in de wandelwagen. Daar genoot ik echt van! Later werd Aldert geboren en kwam ik 2x per week. een ochtend. Toen kreeg ik na 3 jaar een baan en hield dat op. Ik heb fijne herinneringen aan die tijd. Dat was nog in Alphen aan de Rijn. Zij verhuisden later naar Krimpen aan de IJssel en ik naar Rotterdam. Tijdens de geboorte van mijn 4de kind stond ik er alleen voor en zij kwam op kraambezoek. We hebben samen gehuild om onze situatie waar we toen in verkeerden. Zij heeft toen hele rake dingen gezegd waar ik troost aan had. Ze was altijd zo trots op haar kinderen en hield veel van hun. Ook was zij zo blij toen ze eindelijk een dochter kreeg, Annemarie. Door mijn kinderen en alles eromheen heb ik weinig contacten en helaas verwaterde het contact, maar Annemarie vergat mij nooit en zo ontving ik van haar een trouwkaart en 2 geboortekaarten van haar kinderen de afgelopen jaren. Zij hebben een zeer liefdevolle moeder gehad en die herinnering zullen zij zeker koesteren. Ik wens Catlien al haar kinderen, ouders en familie alle kracht en sterkte toe die zij nodig hebben. Terry Gerth

User avatar
saskia
14 years ago

Cathy bad 12 jaar lang elke week (of zelfs elke dag?) voor mij! Wat een toewijding is dat! Saskia

User avatar
Nelly Weerstand
14 years ago

Ik kan me nog goed herinneren, dat de fam Haak bij ons in Krimpen kwam wonen. Een gezin met (puber) kinderen die net verhuist waren, dat leek me nogal een ingrijpende gebeurtenis. Ook hun moeder, Catlien viel me op. De kleren die ze droeg, liet zien dat ze een heel eigen stijl had. Haar meelevende houding naar andere mensen raakte me. We leerden elkaar beter kennen, toen ze in onze wijk kwam wonen. Ik ging afen toe bij haar op de koffie. Gesprekken met haar gingen altijd ergens over. De zekerheid die we hebben in Christus, Ik weet nog een keer dat ik bij haar was, en vertelde dat ik de aanwezigheid van God zo weinig ervaarde, en me daar boos over voelde. 's Avonds lag er een mooie kaart op de mat, met een bemoedigende boodschap, terwijl ze zelf ook al ziek was.Ze was niet altijd sterk. Een keer dat ik bij haar was zei ze; ik vraag toch niet veel van de Heere, alleen kracht om van mijn (klein) kinderen te mogen genieten, en er voor ze te zijn. De Heere vond het voor haar genoeg, en nu is ze op de plek waar ze graag wilde zijn, en waar ze van getuigde. Ik wens iedereen die haar lief had Gods zegen, en kracht om haar lichaam morgen te gaan begraven en om dit verlies de komende tijd een plek te geven

User avatar
Hilda Pleysier
14 years ago

Omdat we jullie niet persoonlijk kunnen komen condoleren, een kleine bijdrage. Wij kennen Catlien alleen als zus in onze gemeente, maar doordat ik haar regelmatig tegenkwam op de markt en dan kort hele goeie gesprekken met haar had, zal ik haar niet vergeten. Ik mocht geen mevrouw de Putter zeggen, absoluut niet, gewoon Catlien hoor ! Een keer was ze bij me op de thee en de liefde die ze uitstraalde voor haar Heer en Heiland was zo bemoedigend. Wat erg vonden we het juist voor haar zo'n ernstige slopende ziekte. We hebben persoonlijk en als gemeente veel voor haar gebeden. En God verhoorde vaak anders . Ons gebed is nu voor jullie dat je gedragen weet door God, ook in deze moeilijke nieuwe fase. Bert en Hilda Pleysier

User avatar

Ik heb bij Catlien in de klas gezeten en herinner haar als een rustige klasgenoot met een lief en zacht karakter, ook ben ik eens bij haar op een verjaardagsfeestje geweest , ik meen haar 10e, het was daar erg leuk op de boerderij in de "bossenblie" . Later geen contact meer gehad door verhuizing naar "holland" . Voor de kinderen, kleinkinderen maar ook ouders ,broers en zussen: Heel veel kracht en sterkte en vooral Gods troost en nabijheid toegewenst . Truus den Hamer - de Pooter

User avatar
Marjan van Buren
14 years ago

Marjan van Buren-Krimpen a/d IJssel Lieve familie.........kinderen/aangetrouwd en kleinkinderen. Helaas was ik niet in de gelegenheid om persoonlijk van jullie moeder afscheid te nemen omdat ik op vakantie was, maar mijn herinneringen aan haar zijn mooi. Helaas is het al een tijd geleden dat ik bij jullie moeder heb gepoetst. De keren dat ik bij haar was waren fijn, ze had een luisterend oor en gaf mij vaak goede raad. Ik kan mij voorstellen dat jullie haar heel erg zullen misen. Langs deze weg wil ik jullie veel sterkte wensen voor morgen en de komende tijd. Vriendelijke groeten van marjan

User avatar
haaks
14 years ago

Begin zomer 2009 beklom ik voor het eerst van mijn leven met de racefiets een echte berg....de 'Mont Ventoux'. Bovenop de berg woei het hard en het was ca. 4 graden......wat was ik trots, als eerste belde ik mijn moeder om dit moment te delen....ze kon het niet geloven (ik hield haar graag en vaak voor de gek per telefoon) maar toen het doordrong vond ze dit fantastisch....ik zei "je zou het uitzicht ook zo mooi vinden ma, de bergtoppen met sneeuw", dit beaamde zij. Eind augustus nam ik afscheid van je voor ik naar Italië ging om Tour for Life te fietsen. We zaten op het terras aan de Kralingse plas, samen genieten van een biertje/kopje thee en van de ondergaande zon.......wat was dit fijn! Als ik met je op pad was met de rolstoel, zag ik vaak de vragende ogen van mensen....zo jong in een rolstoel, wat zou er mis zijn? Ik was trots op je en dacht, je moest eens weten wat een prachtmoeder dit is. Morgen gaan we je begraven, ik mis je lege plek nu al. Alle mooie dingen die ik van je meekreeg draag ik in mijn hart, dank! Wat een troost, je zult opstaan en schitteren. Joh. 11 vs 25 "Maar Jezus zei: ‘Ik ben de opstanding en het leven, wie in mij gelooft zal leven, ook wanneer hij sterft." Je liefhebbende zoon, Stefan

User avatar
Anonymous
14 years ago

Lieve Catlien, 15 jaar geleden kwamen we elkaar tegen op de Vrije Academie, toen nog op de Schoonerbergerweg,Ik besef nu pas hoe lang ik je al kende. We deelden dezelfde interesses en dezelfde passies, waren van hetzelfde bouwjaar en deelden lief en leed ook al hadden we een totaal andere achtergrond. In de pauzes, na de cursus of bij elkaar thuis; soms een excursie" met z'n vieren of tweeën naar het Singer met Zeeuwse meesters, waar je niet op uitgekeken kwam en dingen herkende; Afrikaanse kunst in Scheveningen, Rembrandt in Amsterdam, Henry Moore in de Kunsthal en Weissenbruch in Den Haag.En nog veel meer. Pracht herinneringen.Dan kwamen ook de namen voorbij van zussen, broers, zonen, schoondochters, dochter en schoonzoon en steeds meer kleinkinderen. Het was net wiskunde, welke naam bij welke persoon; later met foto's en soms in het echt. 's Morgens was je al vroeg op les, nadat je eerst naar de markt was geweest en 's middags weer naar De Hoop. Wat een bewondering had ik voor jou! Zelfs toen je ziek werd probeerde je nog zoveel mogelijk te komen. Ik blijf me jou herinneren als een opgewekt en sterk mens die altijd klaar stond voor anderen. Mag de liefde die Catlien toonde doorgroeien in haar geliefden en haar zorg en toewijding overgaan naar elkaar. PS Annemarie bedankt dat ik je mocht bellen (een enkele keer) op mijn speurtocht naar je moeder de afgelopen tijd. Heel erg veel sterkte voor iedereen die haar lief was.

User avatar

Ik heb Catlien leren kennen toen ik op Crosspoint (de Hoop) ging werken. We zagen elkaar niet zo vaak omdat ik maar een klein aantal uren werkte. Ze had veel liefde voor de gasten, was erg betrokken. Ze had ook veel liede voor haar collega's en was ook betrokken bij hun. In ieder geval bij mij. Vroeg vol belangstelling hoe het thuis was, met mijn man en kinders. Vertelde altijd vol trots wanneer er weer een kleinkind geboren was en over Aldert en Annemarie die toen nog thuis woonden. Ik weet dat we een teamdag hadden en dat we bij haar gingen eten. Ze had voor ons allen gekookt. Ze liet toen ook haar prachtige schilderij zien en vertelde vol passie. Zelfs toen ze ziek werd en vanwege haar longen niet veel energie meer had heeft ze toch nog een tijdje geprobeert om naar haar werk te komen; al was het maar halve dagen. Ik heb veel bewondering voor hoe ze haar weg in het leven zocht en haar Leidsman en Verlosser hierbij in het oog hield. Familie ; veel troost van onze Hemelse Vader voor jullie met het verlies van jullie geliefde. Groet Annelies van de Burgt.

User avatar
Jan Borgdorff
14 years ago

Op 2 januari 1976 werd ik in mijn eerste gemeenten bevestigd: Bodegraven-Woerden en Alphen aan den Rijn. In Alphen was er toen een kleine gemeente van zo'n 100 leden. Veel kleine kinderen met hun jonge ouders. Misschien 2 of 3 bejaarden. Eén van die leden was Catlien. Ik herrinner me haar als als een serieuze gelovige, die diep nadacht over de bijbel, de preken en een brede belangstelling had voor het kerkelijk leven, het maatschappelijk leven en de cultuur. Ik heb haar vanaf het begin intrigerend gevonden. Aan de ene kant was ze heel gevoelig en kwetsbaar, aan de andere kant was ze wat gesloten, maar daarin wel heel sterk. Een wonderlijke combinatie… Bij één van de zwangerschappen van Catlien heb ik haar in het ziekenhuis bezocht. Toen ik bij haar was, kwam er een arts een echografie maken. Ik wilde weggaan, maar Catlien vroeg me om te blijven. Achteraf vind ik dat heel bijzonder. Het is me maar één keer overkomen, alleen bij haar. Maar toen was ik pas dominee en ik had er geen idee van dat dat zo bijzonder was. Ik voel het achteraf als een teken van haar diepe vertrouwen, waar geen woorden aan te pas kwamen. Ook later heb ik nog meerdere keren contact met haar gehad. Maar als ik aan haar terug denk, zie ik de Catlien uit de jaren 1977-1980 voor me van lang geleden, maar het is op één of andere manier een haast onuitwisbare indruk…

User avatar
Dicky Poot
14 years ago

Beste ds. Borgdorff, Zoals u Catlien beschrijft, zo heb ik haar ook ervaren. Haar gevoelige en kwetsbare kant toonde ze aan mij, dat gaf een een enorme verbondenheid. Dat er nog zoveel meer verborgen lag uit haar leven, zag ik op haar herinneringssite. Want over dat soort dingen zoals familie praatte ze dan niet. Maar net zoals bij u, laat ze een onuitwisbare indruk achter. Ik ben haar dankbaar voor al het goede dat ze gaf . Wil u heel hartelijk groeten en hopelijk gaat alles goed en wens ik u het beste toe. Dicky Poot, Leimuiden

User avatar
michel
14 years ago

Catlien had een passie voor schilderen. De hier getoonde zeven schilderijen roepen veel herinneringen op aan haar aanwezigheid tijdens de schilderlessen op woensdag; daar was Catlien een enthousiaste cursist die altijd open stond voor suggesties en met wie het prettig was om over haar werk te praten en na te denken. Michel.

User avatar
Joyce R.
14 years ago

Mijn herinnering aan Catlien is er een van betrokkenheid met haar medemens. Hoe leergierig ze was tijdens de verslavingscursus en hoe enthousiast ze was bij De Hoop te dienen. Om te zien naar anderen. Een mooi mens, met een hart vol Gods liefde.

User avatar
Anne Haak-Huisman
14 years ago

Mijn meest dierbare herinneringen aan Catlien zijn een aantal bijzondere gesprekken met zijn drieën (Frans, Catlien en ik) tijdens lange wandelingen door bos of duin, waarbij ze me verbaasde door haar ruimdenkendheid en acceptatie van onze beslissingen en denkwijzen. Ze kon ook echt van het moment genieten als we dan ergens onderweg neerstreken voor een drankje of op het eindpunt gingen eten (Ford Rhijnauwen). Persoonlijk heb ik me erg door haar gesteund gevoeld na de geboorte van onze kinderen en haar kleinkinderen, met haar aandacht en waardering voor het combineren van moederschap, werk en andere taken en hoe ingewikkeld dat soms is. Lieve schoonmama, bedankt voor uw liefde. Ik vond het heel fijn om de laatste weken samen met Frans zo dicht bij u te zijn. Hoewel het loslaten pijn doet weet ik dat u nu volmaakt gelukkig bent bij God. Noor hoopt dat Jezus snel terugkomt zodat ze weer met u kan knuffelen.

User avatar
Jan Pieter Verweij
14 years ago

Ik ben gewoon één van al die medewerkers van de Hoop ggz die met Catlien hebben samengewerkt om mensen die zijn vastgelopen een nieuw leven te bieden. Ik heb haar niet vaak ontmoet, maar dat ze een sterke vrouw was met het hart op de juiste plaats, dat was duidelijk. Ze is nu op de juiste plek om uit te rusten van al haar werken; een koninklijke plek.

User avatar
Jenneke Bosma-Voogt
14 years ago

Mijn eerste herinnering aan u is dat ik voor het eerst met Aldert meeging thee drinken en dat we lekkere aardbeien kregen. Ik vond het gezellig en voelde me welkom. Later werd u de schoonmoeder van mn broer. Ik heb u wat beter leren kennen toen we samen uw tuinmeubels en in huis geverfd hebben. Als ik aan u denk, denk ik aan uw echte betrokkenheid, de gesprekken en de manier waarop u over dingen dacht en praatte en uw gave van het schilderen.

User avatar
l.Pesman
14 years ago

Jullie woonden nog aan de Grevelingen bij onze eerste ontmoeting in 1974. Dat contact werd steeds intensiever en vervaagde weer toen jullie uit Alphen vertrokken. We herinneren ons jullie moeder als een zeer bewuste, liefhebbende en respectvolle vrouw. Haar leven was vol van een vast vertrouwen op GOD Die trouw is, in al haar moeite. Wij wensen jullie veel sterkte toe. Ludo en Annette Pesman

User avatar
kees de Putter
14 years ago

We hebben periodes gehad van gezelligheid en meeleven, voornamelijk in de periode 1980-1985, toen we bij elkaar in de buurt woonden. Appeltaarten, heerlijk, en oliebollen, gezellig, maar geen frites: dat vond je niet gezond. Maar dat haalden we thuis wel in. Daarna kwam er een afstand van 230 km. In die periode zijn we uit elkaar gegroeid, ook inhoudelijk . Het overbruggen van die afstand bleek niet makkelijk. Ik verlang naar een samenleving waarin alle contacten helpend en genoeglijk zijn. Ik geloof dat je daar nu bent aangekomen. Je broer Kees, 4 jaar jonger.

User avatar
Annemarie Voogt
14 years ago

User avatar

Onze herinneringen aan Catlien, Die gaan al terug naar de jaren 70 uit de vorige eeuw. Toen wij als jonge opgroeiende gezinnetjes kerkten in Alphen aan den Rijn. Een kerkgemeenschap van zo 80 à 90 leden. Wat hebben we een intensieve gesprekken gehad over de zaken die ons toen bezig hielden: kerk, gezin, maatschappij. Maar vooral het gezin. Omdat we allemaal in dezelfde levensfase zaten en de daarmee gepaard gaande (vermeende?) problematiek. In dat kader herinneren we ons Catlien als een heel serieuze vrouw, die misschien wel eens te zwaar tilde aan de zaken des levens. Gelukkig waren er anderen die dat dan weer konden relativeren. Onze tweede gedachte is het gezinszeilkamp dat we met 6 (toen) jonge gezinnetjes in Broek (Friesland) hebben gehad. Ook daar beleven we nog steeds de allerbeste herinneringen aan. Hoe Catlien liefdevol met haar kinderen bezig was en erover sprak. Vooral “Tiesje” (Matthijs) is iets wat ons in deze herinnering meteen te binnen schiet. Door allerlei omstandigheden zijn wij elkaar later uit het oog verloren. Maar we hebben begrepen dat haar vertrouwen op onze goede God hetzelfde is gebleven. Wij mogen dan ook op Zijn beloften bouwen en weten dat haar geloven is overgegaan in aanschouwen. Broer en zus in de Heer, Ria en Henk Erkelens

User avatar
Johan van Dongen
14 years ago

Toen we in Krimpen kwamen wonen was jij een van de eersten die ons op de koffie vroeg. Een levendig en boeiend gezin met jou als zeer toegewijde moeder. En meteen een gesprek dat echt ergens over ging, geloof, gemeente, cultuur. Dat bleef zo, tot het bittere eind. Het was schrijnend om te zien hoe je moest lijden, strijden en loslaten. Mét al je onbeantwoorde vragen bleef je vertrouwen op een Vader die jou nooit zou loslaten. Trooster, troost allen die zo intens met haar verbonden achterblijven.

User avatar
A.C.Rinn-Faas
14 years ago

aan vader / opa de Putter en de hele familie, Heel veel sterkte en moed met dit zware verlies. We zijn in gedachten bij jullie. groeten van je oud-medewijkouderling Dré Rinn en Akko Rinn-Faas

×
We use technologies like cookies to store and/or access device information. We do this to improve browsing experience and to show (non-) personalized ads. Consenting to these technologies will allow us to process data such as browsing behavior or unique IDs on this site. Not consenting or withdrawing consent, may adversely affect certain features and functions.
Functional Always active
Statistics
Marketing
Accept Deny Manage Save
Privacy Policy