mijn herinnering aan emad ,de man, van mijn beste vriendin carmen aan onze jeugd hebben wij de zelfde herinneringen . het lot scheide onze wegen ,en duurde in totaal 18 jaar...........maar toen ergens op een winter dag ,ik naar de stad wilde gaan en de hele tijd twijfelde of ik wel of niet zou gaan , ik ben toch uiteindelijk wel gegaan en ik was eigelijk net in de stad en liep voorbij de vroom en dreesman,ineens hoorde ik mijn naam roepen ,onbegrijpelijk maar daar stond carmen recht voor me neus ik maakte toen kennis met emad ,sara en jamal het klikte gelijk en dat is altijd zo gebleven !! lieve emad, nooit zal niemand jouw vergeten !!

Hij was zo druk bezig om zijn maaltijden samen te stellen voor de nieuw te openen zaak. Meeeten was geen probleem. Als we talipiafilet eten, zie ik Emad.

Ik zie Emad bezig met het klaarmaken van zijn maaltijden. Kinderen konden bijna altijd blijven eten. Ze mochten hem allemaal graag.

we kenden elkaar eigelijk al heel lang ik werkte in een buurtsuper en emad kwam altijd sigaretten kopen en op een dag mischien 15 jaar geleden ongeveer vertelde hij dat hij de zaak schuin tegen over de winkel ging kopen. Dan worden we buren zei hij lachend dan durf je het toch wel aan om eens met mij uit te gaan. En vanaf de eerste dag dat we uit eten zijn gegaan leek het of we elkaar ons hele leven al kenden.

Er zijn zoveel herinneringen, Ons huwelijk,de geboorte van onze twee kindjes,zijn eeuwige glimlach naar het leven,een vader die helemaal gek was op zijn kleintjes,samen dansen op het strand bij de ondergaande zon ,onze fijne gesprekken samen ,we konden alles samen delen.