Follow this tribute and get updates
User avatar
a.druijter
15 years ago

Mijn herinnering aan mijn vader is heel divers. Mijn vader is nooit zo aktief geweest, hield van lekker eten en veel gezelligheid om zich heen. Hij is in Indonesie geboren en is rond zijn 23 ste naar Nederland gekomen. Heeft Indonesie altijd gemist. Hij heeft mijn moeder leren kennen en samen hebben ze mijn broer en mij gekregen. In mijn jeugd werkte mijn vader als Operator bij Shell Pernis en woonde wij in Vlaardingen. In '64 naar Den Haag gekomen. Van mijn schooltijd herinner ik mij dat mijn paps tussen de middag de tafel had gedekt en een Panda broodje bij Hus had gehaald, lekker met pindakaas. In '77 ben ik getrouwd en qua gezelligheid heeft mijn vader mij altijd gemist. Het werd stiller om hem heen, wij gingen vaak samen de strijd aan met het lijnen, mijn moeder hoefde dat niet te doen want die was slank genoeg. In '86 werd onze dochter Joyce geboren en daar heeft hij tot aan zijn dood enorm van genoten. Joyce en Opa waren twee handen op een buik. Joyce was ook graag bij Opa. Gingen ze samen boodschapjes doen (mijn paps was al met pensioen). Op 28 mrt. van dit jaar is mijn vader opgenomen in het ziekenhuis. Eerst heeft hij 3 weken heel wat onderzoeken moeten ondergaan, totdat men er achter was dat het waarschijnlijk syndroom van Ogilvie was. 18 april kregen we te horen dat hij nog maar 24 tot 48 uur te leven had!! Ma, Aad, Joyce en ik zijn niet meer weggegaan uit het ziekenhuis. Ma ging s'avonds wel naar huis, maar wij bleven op Pa zijn kamer. Hij wist ook heel goed dat wij er waren, noemde mij ineens weer "Tita", zo noemde hij mij thuis altijd. Dinsdag 22 april hebben we Pa mee naar huis genomen, Joyce en ik hebben allebei in de zorg gezeten, mijn moeder had heel veel mantelzorg ervaring, dus we wilde het thuis begeleiden. Aad en Joyce sliepen bij Pa op de kamer. Ma en ik hebben toen even een goede nachtrust gehad. Maar rond 2u is Pa toch onrustig geweest, Joyce en ik hebben hem toen verzorgd. 23 april rond 18u zag ik dat Pa zijn gezicht ging veranderen, Aad was net het eten aan het koken. We hebben de stoelen rond Pa zijn bed gezet, dokter is nog geweest en zei dat het nog lang kon duren. Vanaf 18u onweerde het heftig boven het huis van mijn ouders!! Pa was daar altijd gek op. 10 min voor 20u ging Pa dieper en met meer teugen adem halen. Het onweerde heftig, we zeiden dat het goed was, dat Pa mocht gaan. Om 1 min voor 20u haalde hij nog 1 keer heel diep adem, er kwam om 20u 1 hele harde donderslag en toen werd het heel stil, boven ons en in Pa zijn kamer. Hij was overleden. Ik ben heel dankbaar dat we dit op deze wijze met Paps hebben mogen beleven. Ik heb hem samen met de begrafenisondernemer en mijn moeder afgelegd. De begrafenis hebben we ook allemaal zelf gedaan. We hebben samen met Joyce, mijn 2 nichtjes, mijn broer en 2 neven mijn vader gedragen. Aad sprak nog bij het graf, alles was mooi. Paps, bedankt voor alles, je blijft om ons heen, regelmatig bezoek ik je graf, het is een echte rustplek voor mij. knuffels je dochter

User avatar
a.druijter
15 years ago

×
We use technologies like cookies to store and/or access device information. We do this to improve browsing experience and to show (non-) personalized ads. Consenting to these technologies will allow us to process data such as browsing behavior or unique IDs on this site. Not consenting or withdrawing consent, may adversely affect certain features and functions.
Functional Always active
Statistics
Marketing
Accept Deny Manage Save
Privacy Policy