Mijn lieve bomma, Vooral de laatste dagen van jou leven, was het moeilijk om aan te zien Om iemand zo hard te zien vechten voor hooguit nog een paar dagen misschien wat was het moeilijk om te weten en je tegelijkertijd weer af te vragen een lange tijd vol onzekerheid nog hoeveel uren? hoeveel dagen? En dat zit ik weer aan je bed een stilte, mijn gevoel niet uit te leggen waarom is praten toch zo moeilijk ineens terwijl je nog zoveel had willen zeggen? Ze is er nog steeds maar lijkt zo ver weg ik zit zwijgend naast jou en kijk nog een keer je zegt nog wat woordjes en ik geef je nog een kus ik sta op, kijk en ga dan weer voordat ik ga draai ik me nog een keer om een stralende glimlach staat op jou gezicht lieve ogen kijken me aan je lacht en je ogen gaan dicht vragen malen door mijn hoofd beelden flitsen zonder doel mooie herinneringen komen op en ineens weer dat vreemde gevoel Ik ga jou kamer binnen, weer die stilte ik geef jou een kusje op je wang plots weer die tranen in mijn ogen oh, bomma ik ben zo bang ik pak jou vertrouwde warme hand en voel het stromend bloed en dan hoor ik jou zachtjes zeggen stil maar, het komt wel goed overal neem ik deze gedachte mee, tot dat ik hoor dat je op weg bent naar boven op weg naar de hemel, naar god maar ik kan het nog steeds niet geloven dat is niet waar, waarom zeg je dat, dat doe je me toch niet aan? totdat ik van meerdere mensen hoor dat je echt bent heengegaan Vanaf dat moment stort mijn wereld in mensen steunen maar het helpt niet niks helpt, alles is alleen maar leegte ik voel alleen nog maar groot verdriet En dan zie ik jou weer in jou bed de tranen stromen over mijn gezicht ik kijk, nog wel die glimlach om jou mond maar dit keer met je ogen dicht ik leg mijn hand weer op de jouwe maar ik voel niet meer dat stromende bloed toch, in gedachte, hoor ik jou weer zeggen stil maar, het komt wel goed. xxx

Dag lieve Bomma, Ik probeer stilletjes mijn leven terug op te nemen maar het is niet makkelijk. Vandaag was het line dance en ik ben halfverwege gestopt omdat ik geen zin meer had. Ik kan nog geen plezier maken. Jij spookt constant in mijn gedachten. Het valt me dikwijls op dat ik denk "ik zal nog is naar ons bomma moeten bellen". Maar dan komt weer dat besef dat ik nooit meer naar jou kan bellen...Kon ik dat maar, nog naar jou bellen, nog eens jou tem horen... Het is zo oneerlijk, zo een lieve bomma die er altijd was voor haar kinderen en kleinkinderen. Waarom moest jij zo vroeg vertrekken ? Jij weet wat ik jou al dikwijls heb gezegd hé bomma. Jij bent voor mij mijn tweede mama. Ik heb zoveel aan jou te danken. Een gouden bomma dat ben en blijf jij voor altijd!!! xxx

Dag bommaatje, Dat zei ik altijd toen ik bij jou op bezoek kwam "dag bommaatje". Vandaag heb ik eindelijk eens gepoetst, het werk was allemaal een beetje blijven liggen de voorbije weken. Ik wou namelijk zoveel mogelijk nog bij jou zijn. Ik heb een mooi herdekingshoekje gemaakt van jou. Dat geeft me steun, om te weten dat je nog altijd bij me bent. In mijn hart en in mijn hoofd. xxxik mis je xxx

Goeiemorgen Lieve Bomma, Nog even een berichtje voor jou voor ik sebiet naar het werk vertrek. In het rusthuis werken is voor de moment redelijk moeilijk voor mij. Ik zie dan al die oude mensen die al 90 ofzo zijn en dan denk ik steeds, waarom was dat mijn lieve bomma niet gegund? Ik kan er nog steeds niet bij dat ik jou nooit meer kan knuffelen of een zoen geven. Binnenkort laat ik een tattoo zetten, ik weet dat je dat niet graag had, maar het is een eer aan jou lieve bomma. Para siempre mi abuela: dat is in het nederlands: voor altijd mijn oma! En dat is ook zo. Jij hebt een groot stuk van mijn hart ingepalmd en daar zal je nooit uit verdwijnen. Nu moet ik stoppen want ik moet vertrekken naar mijn werk xxx Ik hou van jou

Allerliefste Bomma, Gisteren hebben we afscheid van jou genomen, er zat heel veel volk in de kerk om jou een laatste eer te betuigen. Het was een zeer mooie dienst. De pastoor vertelde helemaal hoe jij was. Zorgzaam, een familiemens, en zo enorm fier op je kinderen, kleinkinderen, en achterkleinkinderen. Na de kerkelijke plechtigheid wachtte ons het defnitieve afscheid op het kerkhof. Jou wens was om uitgestrooid te worden. Ik vind dit toch maar raar. Nu lig jij daar, onder de blote hemel. En binnenkort is er niets meer. Enkel nog maar een gedenkplaatje. Daar ben ik wel blij voor, dat we dat nog hebben. Maar volledig weg zal je nooit zijn. Ik heb zoveel fijne herinneringen aan jou. Die zich telekens als een film afspelen in mijn hoofd. Samen naar de markt gaan, of samen in de zetel televisie kijken. Dat zijn maar enkele dingen die ik zo koester. Ik hoop dat je nu bent aangekomen in de hemel. En dat je nu bij je mama en papa bent. En dat je vandaaruit een oogje houdt op ons. Ik mis je zo erg bomma! HartjeKus

Lieve Bomma, We zijn net terug van jou de laatste groet te brengen. Bedankt om een mooi hartje te laten verschijnen voor ons in het wolkendek. Je lag daar zo vredig. Er waren twee zusters die jou ook nog kende en bij wie ik op school heb gezeten in mater Christi, ze vertelde me dat ze jou vroeger dikwijls zagen met onze Robin aan de hand en mij in de voiture. Je was zo fier op ons. Maar wij ook op jou hoor bomma. Iedereen heeft alleen maar lof over jou. En dat kan ook niet anders. Ik heb het al tegen vele mensen gezegd. Ik heb geen ene slechte herindering over jou. Je was en bent nog steeds een bomma uit de 1000. Ik hoop dat je blij met met je hartje dat met jou meegaat op je laatste reis. Zaterdag zijn we er weer voor jou. Om jou mee te begeleiden naar de hemelpoort. Het zal pijn doen bomma om definitief afscheid te nemen van jou, maar ik moet aanvaarden dat je nu rust hebt gevonden. Dat die vreselijke ziekte het jou niet meer lastig kan maken. Tot zaterdag lieve engel. xxxHartje

Lieve Lieve Bomma, Waarom? Dat is de vraag dit ik steeds weer stel. Waarom moest jij al vertrekken, waarom kwam die vreselijke ziekte terug in jou leven. Je was zo bang dat de kanker terug zou komen. En ik vertelde jou altijd dat je zo niet mocht denken. Maar je hebt helaas gelijk gekregen. En deze keer was de ziekte te veel jou lichaam gaan verwoesten, zodat je onmogelijk de strijd nog kon winnen. Ik ben zo blij dat ik tegen jou nog heb kunnen zeggen hoe graag ik jou zie, en dat ik nooit zal vergeten wat je allemaal voor me hebt gedaan. En je antwoorde: "dat weet ik wel". Dat deed me echt deugd. Elke dag stond ik bij jou in het ziekenhuis. We moesten stilletjes afscheid van je beginnen nemen. Je wilde zo graag de hele familie nog eens zien, voordat je voorgoed vertrok. En dat is je gelukt bomma. Iedereen is er zo het hart van in. Je was zo geliefd bij iedereen en ik ben zo fier dat jij mijn bomma en meter bent. Rust nu maar uit lieve bomma je hebt het verdient. Hou wel een plaatsje voor mij vrij bij jou... xxx