DAG KATRIEN IK VRAAG MIJ AF WAT ER ALLEMAAL IN JOU HOOFD OMGING MAAR DAT KUNNEN WIJ NOOIT NIET WETEN MAAR IK BEGRIJP NIET WAT JOU BEZIELDE OM ZOIETS TE DOEN JE WAS EEN PRACHT VAN EEN SCHOONMOEDER EN EEN PRACHT VAN EEN MAMA JE WAS MEER BEZIG MET ANDERE DAN MET JOU ZELF ZELF ALS WIJ HET MOEILIJK HADDEN DAN HEB JIJ ALTIJD EEN MANIER GEVONDEN OM ONS OP TE BEUREN JE ZOU EENS MOETEN WETEN HOEZEER WIJ JOU MISSEN IK DENK ER IEDERE DAG AAN VAN DAT MOMENT DAT JIJ BELDE NAAR MIJN GSM OM TE ZEGGEN DAT JIJ ONS GRAAG ZAG IK HAD OP DAT MOMENT IN MIJN WAGEN MOETEN SPRINGEN EN NAAR JOU TOE TE KOMEN JIJ BENT EN ZAL ALTIJD BIJ ONS EEN SPECIAALE PLAATS KRIJGEN IN ONS HART JIJ BENT DE OMA GEWORDEN VAN MIJN ZOONTJE DE LAATSTE DAG DAT WIJ ELKAAR ZAGEN DAN HEBBEN WIJ ZOVEEL PLEZIER GEMAAKT MET MIJ EN MIJN MAMA EN JOU DOCHTER MELISSA JE ZEI DAT JE ER ZO NAAR UIT KEEK OM OMA TE WORDEN EN DAT JE OOK UIT KEEK NAAR DE DAG DAT IK EN MELISSA IN HET HUWELIJKSBOOTJE ZOUDEN STAPPEN IK GA ALLES DOEN OM JOU TE HERINNEREN ZOALS JE ALTIJD WAS EEN TOFFE EN VROLIJKE VROUW EN MOEDER DIE JIJ WAS VOOR JOU 3 KINDEREN MAAR IK ZAL JOU NOOIT MEER VAN MIJN LEVEN VERGETEN WAT JIJ EN JOSÉ VOOR MIJ EN MELISSA GEDAAN HEBBEN DAT KUNNEN WIJ NOOIT MEER TERUG GEVEN JIJ HEBT MIJ AL VAN DE EERSTE DAG DAT IK JOU HEB LEREN KENNEN HEB JE MIJ AANVAARD EN DAT ZAL IK NOOIT VERGETEN JIJ GAF MIJ HET GEVOEL DAT IK ER OOK BIJ HOORDE EN DAT MAAKTE JOU SPECIAAL JIJ KON DE MENSEN OM JOU HEEN ZO GELUKKIG MAKEN MET JOU GLIMLACH JIJ BENT EN ZULT ALTIJD EEN VROUW UIT DE DUIZEND ZIJN JIJ WAS ZOALS EEN TWEEDE MAMA VAN MIJ EN DAT GEVOEL GAF JE MIJ OOK JIJ WAS ER ALTIJD VOOR MIJ EN MIJN ZOON JESSE BEDANKT KATRIEN VOOR AL DE GOEDE MOMENTEN DIE JIJ MIJ HEBT BEZORGD ik heb nog een klein gedichtje voor jou Ik kan helaas geen afscheid nemen Ik kan helaas niet bij je zijn Maar ik denk aan jou en voel de pijn Pijn die een leven lang zal duren Het had ook anders kunnen zijn...

mamatje, je plotse afscheid laat ons sprakeloos en verslagen achter. we wisten dat je het moeilijk had, maar zo moeilijk, daar hadden we echt geen gedacht van. waarom babbelde je er gewoon niet over met ons? waarom moest je op zo'n dramatische manier afscheid nemen van ons? je weet tech dat wij van je houden en dat we jou altijd heel graag hebben gezien en we zullen jou altijd graag blijven zien? je was en bent nog altijd een fantische vrouw, echtgenote, mama, schoonmama en oma. je zorgde er altijd voor dat we nooit iets tekort kwamen. zowel persoonlijk of materialistisch. je was er altijd om te praten als er ons iets dwars zat. ook voor de mensen in het ziekenhuis was je een steun en toeverlaat ook je kookkunst was fantastisch, je pannenkoeken, scampi's in de look was echt fantastisch. wij gaan jou kookkunst echt missen. na al het verwennen had je ook nog een beetje tijd voorjezelf, in die tijd voor jezelf gooide al je remmen los tijdens het paardrijden of tijden het dansen. het was echt fantastisch om jou bezig te zien, dat was echt een moment voor jezelf samen met papa heb je ook al een hele weg afgelegd, toen je 20 jaar geleden samen op pad vertrok had je niets, met alle hoge hindernissen hebben jullie samen toch al heel veel kunnen bereiken en verwezelijken. ik ben echt trots op jou. ook bij alle klussen in het huis was er geen beter assistent dan jij je verstond iedereen zonder dat we iets moesten zeggen weet je wat ik eigenlijk niet begrijp? waarom de mensen die nooit iets verkeerd hebben gedaan , de mensen die zich alijd oppofferen voor een andere en nooit iets doen voor zichzelf, altijd getroffen geworden met zo'n moeilijke ziekte? wij voelen ons allemaal schuldig omdat wij ons de hele tijd afvragen: had ik dit of dat maar gedaan, maar alles was tevergeefs je had alle moed al opgegeven. wij zullen altijd aan jou denken en jou herrineren als de liefdevolle echtgenote en moeder die je voor ons was en nog altijd blijft. dikke kus je kleine dochter Melissa