Tijd is een illusie en tijd is een droom. De Schaere van Brugge op de hoek van de Scharestraat en de Scharebrug. Een knooppunt in het Tijd Ruimte continuüm waar levens samenvloeiden en waar zowel Licht als Duisternis aanwezig waren. Loetje met haar eeuwig optimisme en typisch Brugse humor haar klandizie aansprekend met Keppe, Scheetje, Zoetje. Ik kwam daar graag en werd meteen verliefd op dit tussen aanhalingstekens "vuil bruin cafeetje" met een open haard die in de donkere windermaanden de kou verjoeg. En met een straffe poester (cognac + koffie) genoot ik van de gezelligheid van 1983 tot en met de laatse dag toen dit legendarisch café zijn deuren sloot. Moge zij rusten in vrede ! ... en eeuwig op het Hemelse Podium optreden onder het daverende applaus van een horde nichterige engelen die op hun vingers fluiten en joelen van plezier en leute. Groetjes van Roodkapje door Ruimte en Tijd heen

Brugge, dinsdag 25 november 2008 Dames en heren, Het leven is als een schaakbord, bezaaid met witte en zwarte tegels. Goede en minder goede momenten. Momenten waar we sterk staan en anderen levenskracht kunnen geven en momenten waar we even tijd voor onszelf nemen om onze batterijen weer op te laden met positieve en optimistische energie. Die oplaadbeurt noemde Lou graag haar winterslaap, maar eens ontwaakt kon ze de ganse Brugse goegemeente en omliggende weer verrassen met een feest. Want dat was het leven, een feest! Lou bracht iedereen aan het lachen. Op haar excentrieke manier wist ze met kleine details te verwonderen. Met Amaretto met een rietje en een watertje, koffie met twee klompjes ijs, een wit en zwarte schoen danste Lou over de tegels van het schaakbord. Niet om te winnen, beste mensen, niet om de eerste te zijn, maar om de deugden van het spel. Dat was de inzet. Iedereen die Lou heeft gekend vertelt zijn verhaal. Niet zomaar een verhaal, maar een waar hij of zij met plezier aan terugdenkt. Die dolle tijd met Loutje van de Schoare. Maar Loutje was niet alleen een feest, Lou was ook intens en bezorgd. Voor velen was zij een luisterend oor en Lou was niet onmondig om aan gekwetste zielen een boodschap van licht mee te geven. Een kracht van optimisme, die ze zelf putte uit de wijsheden en meditatie van A.M.O.R.C. die voor haar een weg baanden, naar het licht waar elk van ons op zoek naar is. Maar hoe zeer het leven ook aan ons voorbijschiet. Niets zal ons ooit meer toebehoren dan de herinnering. De herinnering van samen zijn. Al was het maar voor even. Veel te kort maar dubbel intens beleeft en onuitwisbaar in ons geheugen gegrift. Beste Nico en Levy, familie, vrienden en kennissen, Lou heeft ons een voorbeeld gegeven. Als fakkeldraagster van het Optimisme kon zij iedere tegenzet dat het schaakspel van het leven haar gaf gebruiken om telkens weer opnieuw met al haar wilskracht uit het dal te komen. Weer op te staan en verder te gaan. Zoals een echte levenskunstenares, kon zij iedere vlek op haar oeuvre ombuigen en verwerken om tot een groter kunstwerk te komen. Positivisme was haar kracht, Optimisme was haar boodschap, Aanvaarden was haar leidraad. Brugge en wij allen verliezen met Loutje van de Schoare een levende legende van een sterke, charismatische, intelligente en in-goede vrouw. De vrouw die vorige week schaakmat stond en nu ook opnieuw, op het bord waar wij haar op dit eigenste ogenblik niet kunnen volgen, de weg naar het Licht en de Liefde aan het bewandelen is, en ik geloof en ben er rotsvast van overtuigd, dat ze het zal vinden. Liefste Lou, de klok zal niet falen…par-ce-que, pour un rideau qui tombe et un autre qui se leve, demain et dans mille ans, nous reviendrons. Je beste vriend Ruben Namens haar echtgenoot Nico en zoon Levy

de schoare was mijn toevluchtsoord in een zeer ongelukkige tijd van mijn leven,daar kon ik al mijn miserie vergeten door jou Loutje,Michel,Luc en vele anderen;altijd ambiance,shows,leute en plezier;waar je ook bent ,placeer daar maar een nieuwe schoaere;ik zal je nooit vergeten,Rose(ex miss Bagheera)

1986-1987-1988...... Een mooie tijd, een fantastische tijd, tijd van nostalgie............ loutje... nooit uit mijn gedachten geweest.... Uit respect! Michel Strelly, ex female impersonator......................

Het schijnt zo lang geleden en terzelfdertijd alsof het gisteren was.... Mijn zuster werkte in de Shoare, en daardoor heb ik Loetje leren kennen... Wij hadden allemaal dezelfde positie in ons leven: Dans alsof niemend kijkt. Werk alsof je geen geld nodig hebt. Heb liefde alsof je nooit geen hartpijn hebt gehad. Nu ben ik al 23 jaar in de USA... en ieder keer dat ik terug kom naar Brugge, meestal om familie te bezoeken, mis ik de tijd.... de tijd van 't Slecht Wuvetje, De Schoare, De Doordrinker, The Bauhaus En mis ik de mensen die een tijdje in mijn leven een onvergeetelijke rol speelden, Loetje van de Shoare was een van die mensen. Billie

Loetje, Het lijkt nu een andere planeet, dan die waarop wij het samen onveilig maakten. Blauw Keun, de Schoare, de Clochard, de Cave... De wereld is nu anders, kouder armer. In jouw tijd was er plaats voor eerlijke ambiance. Sans gène, Sans rancune Als op een ochtend van soep en chapeau en triple-sec: Te vroeg gegaan, te lang gebleven. Loetje jij gaf kleur en zin aan mijn jonge leven. Dank je IGGY

Het was ne schone tijd, we zullen u missen