Ik weer het nog goed, de eerste ontmoeting. U kwam bij ons om kennis te maken...dat ging best stroef. Ik weet nog goed dat we op een feestje waren, jaren later, en mensen zeiden: Wat lijk jij op je vader zeg... Natuurlijk wisten wij dat het niet kon, maar we hebben er wel lol om gehad en het zo gelaten, immers voor mij voelde het ook zo! Later heb ik altijd gezegt dat u meer mijn vader was dan mijn echte vader ooit zou kunnen worden, en daar blijf ik bij!! We hebben best wel eens mot gehad, maar over het algemeen hadden we het samen goed. De laatste tijd kwam u voor u naar sport ging op de fiets altijd even aan, het was te ver fietsen. Dan deden we een bakkie samen of kletsten gewoon wat. Ik mis de telefoontjes, de kopjes koffie samen en de gewone dagelijkse dingen. Gelukkig bestaat er meer na dit leven en weet ik zeker dat wij elkaar tegenkomen in bv een droom. Patricia