Follow this tribute and get updates
User avatar
Anonymous
13 years ago

zo maar een bezoeker van deze site,en dit onbegrijpen te hebben ge lezen heb ik daar een zin voor. WANNEER KOMT DE VREUGDE VAN DE HERINNERING? WAAR LIEFDE BESTAAT IS GEEN VOORBIJ. LIEFDE IS KRACHT EN ENERGIE,,,,,,

User avatar
Yvonne
14 years ago

Heen en weer geslingerd tussen boosheid en schuldgevoel blijven wij achter, verdrietig, vertwijfeld, onze kansen met jou verkeken, voorgoed. Het waarom van jouw weggaan nooit uitgelegd, ons hart verscheurd door gemengde gevoelens. Misschien, dat wij op een goede dag mogen begrijpen, onze adem hervinden, onze blik verruimen, ons leven hernemen, in de troostende gedachte dat jij rust hebt gevonden, het verband kunt zien, en jouw plaats daarin, nietweg te denken, niet te vergeten, niet te vernietigen, door niets en niemand!! Leven is kiezen,vragen zoeken antwoord, woord roept wederwoord. Leven is zoeken, ieder mens heeft ruimte nodig tijd en adem genoeg. Jij, die van alles te kort, ogen met wimpers, zwaarmoedig, die enkel een sprankje verlichting speurden. Jij, jij kreeg niet , zag niet en vond niet, geen adem en ruimte genoeg. De stap die jij zette, bracht einde aan de pijn, in de dood vond jij antwoord. Voor jouw leven, dat niets anders vroeg, dan ruimte en adem genoeg!!

User avatar
Yvonne
14 years ago

User avatar
Yvonne
14 years ago

User avatar
Yvonne
14 years ago

User avatar
Yvonne
14 years ago

User avatar
Yvonne
15 years ago

When the evening falls and the daylight is fading, from within me calls - could it be I am sleeping? For a moment I stray, then it holds me completely. close to home - I cannot say. close to home feeling so far away. As I walk there before me a shadow from another world, where no other can follow. carry me to my own, to where I can cross over... close to home - I cannot say. close to home feeling so far away. Forever searching; never right, I am lost in oceans of night. Forever hoping I can find memories. those memories I left behind. Even though I leave will I go on believing that this time is real - am I lost in this feeling? like a child passing through, never knowing the reason. I am home - I know the way. I am home - feeling oh, so far away....

User avatar
Yvonne
15 years ago

I’m so tired of being here Suppressed by all of my childish fears. And if you have to leave I wish that you would just leave. Because your presence still lingers here And it won’t leave me alone. Prechorus: These wounds won’t seem to heal. This pain is just too real. There’s just too much that time cannot erase. Chorus: When you cried I’d wipe away all of your tears. When you’d scream, I’d fight away all of your fears. And I’ve held your hand through all of these years. But you still have all of me. You used to captivate me By your resonating light. But now I’m bound by the life you left behind. Your face it haunts my once pleasant dreams. Your voice it chased away all the sanity in me. Prechorus: These wounds won’t seem to heal. This pain is just too real. There’s just too much that time cannot erase. Chorus: When you cried I’d wipe away all of your tears. When you’d scream, I’d fight away all of your fears. And I’ve held your hand through all of these years. But you still have all of me. I’ve tried so hard to tell myself that you’re gone And though you’re still with me. I’ve been alone all along. Chorus: When you cried I’d wipe away all of your tears. When you’d scream, I’d fight away all of your fears. And I’ve held your hand through all of these years. But you still have all of me.

User avatar
Yvonne
15 years ago

Mijn handen liggen nu stil en stijf gesloten doen mijn lippen en mijn ogen niets meer af aan de wereld die niet meer van mij is , nu Ik doe niet meer mee en alles wat ik nalaat is een naam die je vaak of weinig uit kunt spreken. Het doet er niet toe of je mij zult roemen om wat ik deed en liet het zal mij niet raken... Neem mij mee jullie leven in, zolang je me nodig hebt. Laat mij daarna-als het genoeg is- voorgoed rusten;dan is het goed....

User avatar
Yvonne
15 years ago

De pijn wordt minder scherp, het doet iets minder zeer. Het missen wordt niet minder dat wordt alleen steeds meer

User avatar
Yvonne
15 years ago

Mijn herinnering aan mij vader is vooral zijn humor, hij kon de gekste streken uithalen....bijvoorbeeld : wij aten als toetje weleens yoghurt met beschuit en suiker, toen mijn moeder een keer in plaats van yoghurt karnemelk had gekocht dacht hij daar niet bij na, keerde het pak boven zijn bord om.....en je raad het al....de hele tafel stond blank van de karnemelk !!! Vervolgens zegt hij heel droog ""goh wat is die yoghurt dun !"" Of paling roken in de caravan, op een butagasflesje.Normaal zou je zoiets doen buiten in de tuin, maar nee,hij zet die rookoven in de caravan op het aanrecht, hangt de paling erin en steekt het aan...... 10 minuten later stond de hele caravan blauw van de walm, en wij stonden hoestend buiten!! Onze vader kon erg streng zijn, maar we hebben ook heel vaak vreselijk met hem gelachen.

User avatar
Yvonne
15 years ago

User avatar
Yvonne
15 years ago

User avatar
Yvonne
15 years ago

User avatar
Yvonne
15 years ago

×
We use technologies like cookies to store and/or access device information. We do this to improve browsing experience and to show (non-) personalized ads. Consenting to these technologies will allow us to process data such as browsing behavior or unique IDs on this site. Not consenting or withdrawing consent, may adversely affect certain features and functions.
Functional Always active
Statistics
Marketing
Accept Deny Manage Save
Privacy Policy