Opa en Oma in Heumen voor de hervormde kerk in 1970. Vandaag is opa’s verjaardag. Een datum die ik nooit vergeet. Vanavond een jenever op hem. Proost opa!

Sommige herinneringen worden helderder, andere verdwijnen. Maar naar opa's land lopen met emmers hangend aan zijn fietsstuur om daar op zijn eigen domein boontjes van de takken afsnijden, dat vergeet ik nooit. Wat een rust bracht zo'n moment, en hoe dichtbij was je toen bij de essentie van het leven. Samen bonen snijden om later op te eten met suddervlees van oma en gele piepers. Opa zei niet veel, hij was gewoon. Maar je kon de verhalen in zijn hoofd horen door naar hem te kijken en naast hem te lopen. Op de foto staat ook Wim. En ik lig in opa's armen. En ja, ze roken allebei. Toch weet ik niet wat slechter is: roken en je eigen groenten verbouwen en eten, of niet roken en elke dag pakjes uit de supermarkt bereiden. Best trots op mijn opa.

Lisette

7 years ago

En Stephanie staat erbij!

Een bijzondere aardige man. Goedlachs en in mijn herinnering altijd vriendelijk.

7 years ago

Niet Ans, maar eetmaatje Ton

Lisette

7 years ago

Dankjewel, neef Ton

Lieve opa Op deze dag denk ik even wat extra aan je Iloveyouu xx

Lisette

7 years ago

Lief van je, Renske! ❤

Ik kan me Ome toon nog goed herinneren. Lieve aardige man met een iet wat heesche stem. Luste net als de andere Kroesen en Guelens graag een borreltje of pilse op zijn tijd.

7 years ago

Vergeten mijn naam eronder te zetten. Bij deze...Ger

Lisette

7 years ago

Dankjewel, Ger

31-1-1912 Opa Kroes ❤️ Ik denk aan je xx

Lieve papa, 105 jaar geleden ben je geboren en al 28 jaar niet meer bij ons. Je bent nog steeds niet vergeten. Mooie herinneringen aan een lieve man. "Wij tweetjes" ❤ Lisette

Vandaag 104 jaar geleden werd je geboren. Nog steeds niet vergeten, papa!

Oud inwoners uit Malden vertelden mij dat Toon Kroes in een boerderij langs de bosrand in Malden woonde. De boerderij zou zijn afgebroken ten behoeve van Airstrip B-91, het vliegveld dat aan het eind van de 2e wereldoorlog is aangelegd. Zie: http://www.airstrip-b91.xyz/ Met vriendelijke groet, Jaap Been

Proficiat pap, alweer 103..... Ech Nie...... Ik hoop dat ze je er 1 matse... Liefs wiesje xxx

Rust zacht pap, al 25 jaar! Zijn jullie Gerda's verjaardag samen aan t vieren in de Hemel? Wij vieren t mee. Xx

Vandaag is je verjaardag (gelijk met Trix, zei je altijd). Elk jaar sta ik dan even stil bij je. Goh pap, wat is het eigenlijk lang geleden al. 21 jaar! X, Lisette

Op Gerda's 65e verjaardag wat we groots gaan vieren overigens, is het alweer 20 jaar geleden dat je overleed. Wat vliegt de tijd toch voorbij! Lisette

Ik kan me opa nog wel herinneren, ben alleen bang dat de meeste herinneringen eigenlijk verhalen van mama zijn. We gingen een keer bij opa en oma langs en toen lag opa ziek op bed. Ik had mijn pop bij me en ik vond dat opa daar op leek omdat hij helemaal geen haartjes had, net als mijn "popje-baby".

Papa was hier Prins Carnaval. Dat was destijds nog een onderdeel van het Gilde van Heumen.Hier kan ik me weinig meer van herinneren. Was toen erg klein en zo te zien erg onder de indruk! Wie weet welk jaar dit was?

Ja Jyldiz, klopt. Ik was het helemaal vergeten van de koetjesreep. Die smaak is heel specifiek. Bestaan die nog die repen? Dan kan je je iedere dag jarig voelen. Ik moest erg lachen om jouw memory, want ik kon me ook alles weer voorstellen. Hebben jullie het nog wel eens over opa Kroes?

Ook ik kan me onze opa nog goed herinneren. Als we naar opa & oma gingen zat opa aan de tafel in de achterkamer de piepers te schillen. Zo dun dat de schillen vooral niet mochten "knakken"! Dat was zonde van de vitamines die in de piepers zaten. ( opa zou me de piepers eens moeten zien schillen, dan kreeg ik alsnog een draai om mijn oren!! ) Als opa niet thuis was dan zat hij vast en zeker bij café Max met z'n maten, lekker aan de jonge een potje te kaarten. Daar kan ik me niet zo veel meer van herinneren maar dat wordt nog steeds verteld. De verjaardagen waren ook altijd erg leuk, ik kon nooit wachten tot opa er was want dan kreeg de jarige job een koetjesreep!! Wat vond ik die lekker zeg. En dan voelde ik me echt helemaal jarig. groetjes Jyldiz

Jammer dat ik je nooit heb gekend maar toch wil ik iets over je schrijven. Je stierf te vroeg maar volgens mij zijn het 76 hele leuke jaren geweest maar soms ook weer niet. Ouwe opa, ook al kan je het niet lezen ik denk wel aan je en had gehoopt dat ik je ooit nog had gekend. Liefs, Jesse.

jammer dat ik je niet heb gezien maar toch vond ik je leuk. michien schrijf ik nog een keer over jou groetjes Gijs.

Het verhaal over het "land" van opa is heel bekend. Je mocht ook niet van de paden afwijken, want dan had je het gedaan! Zeker niet iedereen mocht mee; je moest rustig zijn en luisteren, zijn land was heilig... Wat ook leuk was aan opa Kroes, telkens als de familie uitgebreid werd met lieve, gezonde babies en hij ze vast hield, zei hij ALTIJD: wij 2tjes! Dat klinkt heel speciaal natuurlijk, maar als de volgende zich weer aandiende.......... Later als je dan "groot" bent, moet je er erg om lachen! Je had dus geluk als je lang de kleinste bleef in de familie ;-)

Ik kan me nog veel herinneren, vooral dat hij me Ferdinand noemde. En dat we altijd mee mochten lopen naar het "land". Daar ging hij dan een krop sla of zo afsnijden of boontjes. Net genoeg voor de maaltijd van die dag. Gek dat ik dat nog helemaal voor me zie. Jammer dat we nu niet meer kunnen praten, was vast boeiend geweest.